بررسی معضل حاشیه نشینی با استفاده از تحلیل عاملی در کلان شهر زاهدان (مطالعه موردی: محله باباییان)

وضعیت عمومی زندگی شهری، در کشورهای جهان سوم، وضعیت نگران کننده ای را طی دهه های گذشته، پشت سر گذاشته است. حاشیه نشینی از جمله معضلات گریبانگیر جامعه شهری می باشد که مدیریت شهری را دچار مشکل نموده است. شهر زاهدان نیز از پدیده حاشیه نشینی بی نصیب نمانده است. محله باباییان از جمله مواردی است که تمامی ابعاد مسیله ی اسکان غیرررسمی را به خوبی نشان می دهد. هدف اصلی این تحقیق، طبقه بندی معضلات حاشیه نشینی در محله باباییان کلان شهر زاهدان با استفاده از تحلیل عاملی می باشد. نوع پژوهش حاضر از نوع کاربردی است. محدوده مورد مطالعه، محله باباییان شهر زاهدان می باشد که بر اساس آمار سرشماری سال 1390 جمعیتی بالغ بر 56733 نفر دارد که شامل 9696 خانوار می شود. در ابتدا به وسیله روش نمونه گیری کوکران به تعیین تعداد حجم نمونه از تعداد کل خانوارها پرداخته شد و 370 نفر به عنوان جامعه نمونه انتخاب شدند. با استفاده از پرسشنامه اطلاعات مورد نیاز از مردم محله جمع آوری شده، و به تجزیه و تحلیل این اطلاعات پرداخته خواهد شد. در نهایت با توجه به شرایط و وضعیت موجود در این محله و با بهره گیری از SPSS یا تحلیل عاملی به طبقه بندی معضلات حاشیه نشینی در کلان شهر زاهدان (محله باباییان) پرداخته شد. تحلیل صورت گرفته نشان داد که 6 عامل از 19 عامل بیشترین اثر را در بین معضلات حاشیه نشینی بر روی محله مورد نظر دارد: معضلات خدماتی- بهداشتی، معضلات آموزشی- اقتصادی، معضلات فرهنگی- خدماتی، معضلات اجتماعی، معضلات اقتصادی و معضلات زیستی- رفاهی. جهت کاهش و رفع مشکلات حاشیه نشینی و در نتیجه ساماندهی و بهبود وضعیت موجود پیشنهاداتی ارایه شد.

کلیدواژه ها:

زاهدان ، محله باباییان ، حاشیه نشینی ، تحلیل عاملی