اثرات تعاملی تمرین استقامتی و مصرف استروژن بر شاخص توده بدن و حافظه احترازی موش های صحرایی اورکتومی شده

زمینه و هدف: یایسگی، یکی از مراحل تکاملی زنان است که تمام زنان با افزایش سن آن را تجربه می کنند و این پدیده، زنان را در معرض تغییرات گسترده ای قرار می دهد. هدف از تحقیق حاضر بررسی اثرات تعاملی تمرین استقامتی و مصرف استروژن بر شاخص توده بدن و حافظه احترازی موش های صحرایی اورکتومی شده بود. روش کار: جهت اجرای تحقیق حاضر در ابتدا 32 سر موش صحرایی ماده اورکتومی شده و 8 سر موش صحرایی سالم با نژاد اسپراگ دوالی بر اساس وزن به پنج گروه هشت سری شامل (1)کنترل، (2)شم، (3)مصرف استروژن، (4) تمرین استقامتی، (5) تمرین استقامتی همراه با مصرف استروژن، تقسیم شدند. در ادامه موش های صحرایی گروه های 4 و 5 به مدت هشت هفته، سه جلسه در هفته و هر جلسه 60 دقیقه تمرینات استقامتی را انجام دادند. همچنین گروه های 3و 5 به مدت هشت هفته روزانه روزانه استروژن (mg/kg 40 استرادیول والرات) به صورت صفاقی دریافت نمودند. 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی، حافظه احترازی، به وسیله دستگاه شاتل باکس از موش های صحرایی اندازه گیری شد. جهت تجزیه و تحلیل یافته های تحقیق تحلیل واریانس یک راهه و آزمون تعقیبی توکی و آزمون ناپارامتریک کراسکال والیس توسط نرم افزار SPSS استفاده شد. سطح معنی داری نیز برای تمام محاسبات (05/0 ≥p) در نظر گرفته شد.یافته ها: سطوح شاخص توده بدن در گروه تمرین استقامتی (02/0=p) نسبت به گروه کنترل کاهش معنی داری یافت؛ شاخص توده بدن در گروه های تمرین استقامتی (004/0=p) نسبت به گروه مصرف استروژن کاهش معنی داری یافت؛ تفاوت معنی داری در سطوح مدت زمان تاخیر ورود به خانه تاریک در موش های صحرایی گروه های پنج گانه تحقیق وجود ندارد (08/0=p). نتیجه گیری: با توجه به نتایج مطالعه حاضر به نظر می رسد ویژگی های رشته تحصیلی تربیت بدنی از جمله فعالیت های بدنی می تواند موجب بهبود کیفیت زندگی دانشجویان گردد. اگر چه در این خصوص نیاز به تحقیقات دیگری نیز می باشد.

کلیدواژه ها:

تمرین ، استروژن ، شاخص توده بدن ، حافظه اجتنابی