تاثیر دو روش تمرین مقاومتی با تراباند و تمرین در آب بر عوامل التهابی، درد و عملکرد زنان مبتلا به استیو آرتریت زانو

زمینه و هدف: هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیر دو روش تمرین مقاومتی با تراباند (کش) و تمرین در آب بر عوامل التهابی، درد و عملکرد زنان مبتلا به استیو آرتریت زانو بود.روش کار: 30 زن مبتلا به استیوآرتریت 50 تا 60 ساله شهرستان اهواز به صورت تصادفی در سه گروه تمرین با تراباند، تمرین در آب و کنترل (هر گروه 10 نفر) قرار گرفتند. مداخلات به مدت 8 هفته انجام شد. در این مدت دو گروه تمرینی به تمرینات مختص به خود پرداختند و گروه کنترل هیچگونه مداخله ای دریافت نکرد و تنها به فعالیت های طبیعی روزمره خود پرداختند. قبل و بعد از مداخله، اندازه گیری های درد و عملکرد حرکتی از آزمودنی ها بعمل آمد. همچنین قبل و بعد از مداخله در ساعت 8 صبح و در وضعیت 12 ساعت ناشتایی از دو گروه خونگیری انجام و برای هر نمونه سطوح CRP و TNF-α اندازه گیری شد. یافته ها: نتایج نشان داد که میزان درد و سطوح سرمی CRP و TNF-α در دو گروه تمرینی به طور معنادار کاهش یافت و عملکرد حرکتی نیز در هر دو گروه بهبود یافت (P<0.05). با این حال، تفاوت معناداری بین دو نوع تمرین مشاهده نشد (P> 0.05). نتیجه گیری: به نظر می رسد تمرینات مقاومتی با تراباند (کش) و تمرین در آب با کاهش عوامل التهابی منجر به بهبود علایم مرتبط با بیماری در بیماران مبتلا به استیوآرتریت زانو می شود.

کلیدواژه ها:

استیوآرتریت زانو ، التهاب ، درد ، تمرین در آب ، تمرین با تراباند