دیدگاه پزشکان نسبت به طراحی ساختار و محتوای پرونده الکترونیک سلامت همراه
محل انتشار: دومین همایش انفورماتیک پزشکی و هفتمین همایش سلامت الکترونیک و کاربردهای ICT در پزشکی ایران
سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 368
نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
NCMIMED02_136
تاریخ نمایه سازی: 1 دی 1397
چکیده مقاله:
مقدمه:تکنولوژی به سرعت در حال پیشرفت است و روز به روز قابلیت های آن توسعه پیدا می کند. یکی از تکنولوژی هایی که امروزه به سبب ویژگی های در دسترس بودن و همراه بودن در هر زمان و مکان، کاربرد بسیار گسترده ای را از آن خود کرده، نرم افزارهای مبتنی بر موبایل است. استفاده از قابلیت های موجود در این تکنولوژی جهت پیاده سازی نرم افزار پرونده الکترونیک سلامت همراه میتواند در مجموع سیستم بهداشت و درمان کشور را به اهداف خود از قبیل: افزایش کیفیت خدمات درمانی، ارتقاء سطح ایمنی بیمار، کاهش هزینه ها و افزایش میزان رضایت بیماران نزدیک تر کند. این تحقیق با هدف تعیین ساختار و محتوای پرونده الکترونیک سلامت همراه، از دیدگان پزشکان طراحی گردید. تبدیل ساختار و محتوای به دست آمده به یک نرم افزار می تواند گام دوم هدف این طرح در قالب یک پروژه تحقیقاتی دیگر باشد. روش بررسی: این تحقیق از نوع کاربردی است که به روش توصیفی موردی انجام شد. ابتدا 4 فرم براساس نیازهای اطلاعاتی تخصص پزشکی به هنگام ویزیت بیمار در قالب چند محور شامل: اطلاعات هویتی، اطلاعات سوابق خانوادگی، اطلاعات خدمات سرپاییو اطلاعات خدمات بستری فرد طراحی گردید و برای تعیین عناصر اطلاعاتی هر کدام از این محورها از سامانه حداقل داده های درمانی بیمار (MDS ( Minimum Data Set که توسط وزارت بهداشت طراحی و اعلام شده است، استفاده شد. برای روایی این پرسشنامه ها از چند جلسه پانل کارشناسان ارشد مدیریت اطلاعات سلامت و برای پایایی آن از روش آزمون باز آزمون با نظرخواهی از 5 نفر پزشک شاغل در دانشگاه علوم پزشکی مشهد، استفاده گردید. پس از اعمال آخرین اصلاحات در اطلاعات هر فرم، این چهار فرم به صورت پرسشنامه بین 30 نفر پزشک توزیع و پس از تکمیل و جمع آوری آنها، داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS16 تحلیل و تفسیر گردید. یافته ها: از نظر ساختاری و تعداد فرم های پرونده الکترونیک سلامت همراه، میانگین رضایت پزشکان از 4 فرم اطلاع رسانی: فرم اطلاعات هویتی، فرم سوابق خانوادگی، فرم خدمات سرپایی و فرم خدمات بستری فرد در بیمارستان، بیش از 93 % کاملا موافق بودند. از محتوای فرم ها، 95 % پزشکان با محتوای فرم اطلاعات هویتی کاملا موافق بودند. 98 % پزشکان با محتوای فرم اطلاعات سوابق خانوادگی کاملا موافق بودند. 90 % پزشکان با محتوای فرم اطلاعات خدمات سرپایی بیمار کاملا موافق بودند و نظر 92 % پزشکان با فرم اطلاعات خدمات بستری بیمار در بیمارستان نیز کاملا موافق بود. نتیجه گیری: با توجه به نظر بسیار مساعد پزشکان با این فرم ها و محتوای آنها و قابلیت های اطلاع رسانی مناسب تکنولوژی موبایل ضرورت دارد که این ساختار و محتوای به دست آمده در قالب یک نرم افزار تحت عنوان پرونده الکترونیک سلامت همراه طراحی و مورد استفاده قرار گیرد، تا از این طریق در هر زمان و مکان سوابق بهداشت و درمان بیمار در دسترس پزشکان قرار گیرد و براساس آن در هر مراجعه طرح درمان با کیفیت تری برای بیمار اتخاذ گردد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
غلامرضا مرادی
گروه فناوری اطلاعات سلامت، مرکز آموزش عالی پزشکی وارستگان، مشهد، ایران،
فاطمه عارفی مجد
کارشناسی ارشد فناوری اطلاعات سلامت، گروه فناوری اطلاعات سلامت، مرکز آموزش عالی علوم پزشکی وارستگان، مشهد، ایران
حسن نیرومند
کارشناسی ارشد ارزیابی اطلاعات سلامت، گروه فناوری اطلاعات سلامت، مرکز آموزش عالی علوم پزشکی وارستگان، مشهد، ایران،