ارزیابی میزان انتشار گاز دی اکسید کربن در بتن های ژیوپلیمری

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,070

فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF و WORD قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

NCCICI10_042

تاریخ نمایه سازی: 1 دی 1397

چکیده مقاله:

یکی از عوامل تولید و انتشار گاز دی اکسید کربن، تولید بتن می باشد. در تولید مواد اولیه بتن و همچنین در هنگام تولید بتن گاز دی اکسید کربن تولید و منتشر می شود. بدیهی است که سیمان پرتلند یکی از پر مصرف ترین مصالح در ساخت و سازها است. اما با توجه به معایبی که در چرخه تولید و مصرف آن در بتن در محیط های مختلف وجود دارد می توان از موادی بعنوان جایگزین آن استفاده نمود. ژیوپلیمر بعنوان یک راهکار علمی و عملی می توان جایگزین مناسب برای سیمان های پرتلند باشد. بتن ژیوپلیمری بواسطه کاهش حجم ورودی دی اکسید کربن به اتمسفر، کاهش مصرف انرژی و منابع طبیعی، کاهش تخریب محیط زیست را به دنبال دارد. استفاده از ضایعات صنعتی که خود نوعی از بازیافت به حساب آمده و دست اندازی به محیط زیست را کاهش می دهد، همه و همه در حفظ شرایط مطلوب طبیعی برای نسل های آینده می باشد. هدف از این مقاله با انجام آزمایش بر روی بتن ژیوپلیمری با مقاومت های مختلف به بررسی آلایندگی و همچنین قیمت بتن ژیوپلیمری نسبت به بقیه نمونه های بتن می باشد.که پس از بررسی نمونه ها به این نتیجه دست یافته ایم که بتن ژیو پلیمری آلایندگی کمتری نسبت به بتن معمولی و بتن ژیوپلیمری بازیافتی دارد. بتن ژیو پلیمری بازیافتی قیمت تمام شده کمتری نسبت به بتن معمولی و بتن ژیوپلیمری دارد. بتن ژیو پلیمری بازیافتی به دلیل استفاده از مصالح بازیافتی شاخص آلایندگی بیشتری نسبت به بتن ژیو پلیمری دارد. همچنین با افزایش مقاومت بتن، درصد آلایندگی بتن ژیوپلیمری به بتن معمولی بسیار است. با افزایش مقاومت نمونه ها تاثیر زیادی را بر روی افزایش آلایندگی و افزایش قیمت نمونه ها مشاهده می کنیم. همچنین با بررسی بر روی بلوک های ژیو پلیمری، بلوک ژیو پلیمری بازیافتی قیمت تمام شده کمتری نسبت به سایر بلوک ها دارد و این هم به دلیل استفاده از مصالح بازیافتی می باشد. بلوک های ژیوپلیمری هم به دلیل اینکه مصالح اولیه انها در طبیعت به فراوانی یافت می شود قیمت تمام شده کمتری نسبت به بقیه بلوک ها دارد. که با بررسی نتایج فوق به این نتیجه می رسیم که استفاده از بتن ژیوپلیمری برای حفظ و بقای محیط زیست بسیار مناسب تر است.

نویسندگان

مازیار غلامی رستم

دانشجوی کارشناسی ارشد عمران – مدیریت ساخت، دانشگاه پردیسان، فریدونکنار، ایران

میلاد جمالی

دانشجوی دکتری عمران ، دانشگاه نوشیروانی، بابل، ایران

حسین پهلوان

استادیار گروه سازه و زلزله دانشکده عمران دانشگاه صنعتی شاهرود، شاهرود، ایران