بررسی روش معمول بی خطرسازی پسماندهای بیمارستان ها و مراکز درمانی و آزمایشگاه ها

سابقه و هدف: در جهان امروز؛ با افزایش جمعیت و همچنین بالا رفتن سطح رفاه و سطح انتظارات بهداشتی و درمانی در جوامع مختلف، مراکز مختلف ارایه دهنده خدمات بهداشتی و درمانی نظیر بیمارستان ها، درمانگاه ها و آزمایشگاه های تخصصی متعدد بوجود آمده که این امر، سبب افزایش میزان تولید پسماندهای پزشکی با ماهیت عفونی و بیولو ژیکی بطور روزمره شده است. مدیریت پسماندها، به منظور پیشگیری از عوامل بیماریزا به کارکنان، بیماران و جامعه و همچنین محیط زیست انجام می شود و در این راستا نیز هدف از انجام عمل بی خطرسازی، کاهش خطرات بالقوه ناشی از این پسماندها و همچنین حفاظت از محیط زیست است. مواد و روش ها: در روش معمول برای بی خطرسازی پسماندهای میکروبی، آنها درون کیسه ای قرار داده شده و یک نوار TST یا ویال بیولوژیک را بعد از بستن کیسه فوق، آن را بیرون از کیسه گذاشته و عمل اتوکلاوکردن را به مدت 30-15 دقیقه انجام می شود. طی 20 روز کاری در آزمایشگاه حسینی نسب سنندج، مقداری از پسماندهای میکروبی بخش انتخاب و مرحله بی خطرسازی پسماندهای میکروبی روی آنها بررسی شدند و نوار TST و ویال بیولوژیک هم در داخل کیسه و هم در خارج از آن قرار داده شد و نتایج بررسی شد. یافته ها: پس از بررسی نوارها و ویالهایی که خارج از کیسه بود، درهمگی ویالهای بیولوژیک تغییر رنگ و عمل اتوکلاو و بی خطرسازی انجام شده بود و نیز در نوارهای داخل کیسه در 9 نوار تغییر رنگ انجام گرفت و در 8 ویال نیز عمل بی خطرسازی صورت گرفته بود که نشان دهنده تفاوت بین داخل و خارج کیسه است. نتیجه گیری: به نظر می رسد درصورت قراردادن نوار یا ویال بیولوژیک در داخل کیسه، عمل بی خطرسازی و تغییر رنگ درست تر و واقعی تر انجام می گیرد. با توجه به اینکه، بعد از بی خطرسازی، این پسماندها، به همراه دیگر زباله ها دفن می شود به نظر می رسد، با توجه به اینکه، بی خطر سازی پسماندها بطور کامل انجام نمی شود، احتمال آلودگی محیط زیست و شیوع و ظهور بیماریهای نوپدید و نوظهور بیشتر می شود.

کلیدواژه ها:

بی خطرسازی ، پسماند ، بیمارستان ها