اثر بخشی فاژهای لیتیک علیه بیوفیلم سویه های مقاوم به آنتی بیوتیک کلبسیلا پنومونیه

سابقه و هدف: کلبسیلا پنومونیه یک باکتری گرم منفی شایع در ایجاد عفونت های بیمارستانی و تولید بیوفیلم بوده و از عوامل مهم ایجاد عفونتهای ادراری میباشد. بدلیل مصرف روز افزون آنتی بیوتیکها شیوع مقاومت دارویی کلبسیلا پنومونیه به سرعت در حال افزایش است، بنابراین راهکاری جدید برای مقابله با این باکتری ضروری می باشد. امروزه فاژدرمانی بعنوان روشی نوین در برابر عفونتهای باکتریایی پیشنهاد می گردد. مواد و روش ها: حساسیت آنتی بیوتیکی در 10 جدایه بالینی کلبسیلا پنومونیه با روش انتشار دیسک تعیین گردید، در مرحله بعد توانایی تولید بیوفیلم در هر یک از جدایه هابا استفاده از روش میکروپلیت بررسی شد، سپس با استفاده از روش آگار دو لایه بر علیه هر یک از جدایه هایی که قدرت تولید بیوفیلم بالا داشتند جداسازی فاژ انجام شد. در نهایت برای تعیین طیف میزبانی باکتریوفاژهای جدا شده از آزمون نقطه ای استفاده گردید و آزمون حذف بیوفیلم توسط باکتریوفاژها ی جدا شده ( غلظت باکتریوفاژ 1012× 2/2) انجام گرفت. یافته ها: بالاترین میزان مقاومت آنتی بیوتیکی مربوط به آنتی‎ بیوتیک سفکسیم بمیزان 80% و کمترین میزان مربوط به ایمی پنم %41 بود. نتایج مربوط به تشکیل بیوفیلم های باکتریایی نشان داد که پس از گذشت 72 ساعت انکوباسیون در طول موج 600 نانومتر جذب نوری بین 3/135 تا 3/288 متغییر است که نشان دهنده توانایی بالای این باکتری در ایجاد بیوفیلم می باشد. سوسپانسیون های فاژی تخلیص شده نیز پس از گذشت 72 ساعت قادر به کاهش میزان بیوفیلم بین 0/512 تا 1/628 بودند. در بین فاژهای جداسازی شده، فاژی که دارای طیف میزبانی وسیعتری بود اثر ضدمیکروبی قوی بر روی 6 جدایه باکتریایی دیگر نشان داد و بعنوان بسته فاژدرمانی جهت استفاده کلینیکی پیشنهاد گردید. نتیجه گیری: براساس نتایج بدست آمده ازاین تحقیق، بسیاری از جدایه های بالینی کلبسیلا پنومونیه قدرت بالایی در تولید بیوفیلم داشته، بنابراین استفاده از باکتریوفاژهایی با پتانسیل ضدمیکروبی بالا می تواند بعنوان روشی با ریسک خطر کم و ارزان قیمت بر علیه سویه های مقاوم به آنتی بیوتیک کلبسیلا پنومونیه مطرح باشد.

کلیدواژه ها:

فاژ درمانی ، کلبسیلا پنومونیه ، آنتی بیوفیلم ، انتشار دیسک ، مقاومت آنتی بیوتیکی