بایسته های حقوقی همکاری بین المللی در مبارزه با جرایم سایبری

فضای سایبری، محیط امنی را برای مجرمین فراهم کرده است تا با استفاده از شکاف هایامنیتی شبکه و با بهره برداری از ابهامات موجود در این فضا در زمینه فقدان قانون قابلاجرا یا ضمانت اجرای ناقص یا ناکارآمد، به اقدامات مجرمانه مبادرت ورزند. با این حال،همانگونه که مجرمین به لحاظ اقدامات ارتکابی، اهداف و انگیزه های شخصی از ارتکابجرم و اهداف از پیش تعیین شده، طبقه بندی می شوند، در مورد جرایم سایبری نیز اینطبقه بندی میان مجرمین همچنان حاکم است. امروزه، رشد قابل ملاحظه مجرمینسایبری با هک کردن اطلاعات، نفوذ در شبکه های کامپیوتری، جاسوسی در فضایسایبری و حتی اقدامات تروریستی، تهدیدی جدی برای دولت ها محسوب می شود. با اینحال، عدم اجماع جهانی در مورد تعریف قانونی این رفتار مجرمانه، ویژگی فراملی بسیاریاز جرایم سایبری، عدم ارایه تعریفی مورد وفاق از سوی جامعه بین المللی در زمینه جرمسایبری، نبود تخصص در بخش پلیس، مقام های پیگرد و دادگاه ها در این حوزه، عدمکفایت اختیارات قانونی برای تحقیق و دسترسی به سیستم های رایانه ای، عدم انسجاممیان قوانین مختلف آیین دادرسی ملی به منظور تحقیق درباره جرایم سایبری و فقدانمعاهده های معاضدت قضایی دوجانبه و استرداد، در این خصوص مقابله با جرایم سایبریدر حقوق بین الملل را با چالش های جدی روبرو کرده است. در این مقاله به لزوم همکاریبین المللی، اطلاع رسانی به موقع، مشورت در زمینه مفاهیم مشترک و افزایش آگاهیکاربران شبکه به عنوان سازوکارهایی به منظور تسهیل مسیر به سمت تدوین اسناد الزامآور در این زمینه و شکل گیری چارچوب های هنجاری متقن در صحنه بین المللی تاکید می نماییم.

کلیدواژه ها:

فضای سایبر ، اصل همکاری ، جرایم سایبری ، تروریسم سایبری