بررسی نماهای شهری نوظهور در بافت تاریخی ( نمونه موردی : خیابان قارن شهر ساری )

ساخت و ساز و نماسازی های جدید که شاید از جمله نیازهای ضروری تداوم حیات بافت شهری است، در محدوده بافت های تاریخی، به عنوان یک عامل مخل و تهدید جدی، شهرهای ما را از چهره واحد، منسجم و اولیه دور ساخته و موجودیتی نامتعارف و پریشان به آن بخشیده است . ضرورت طراحی ساختمان های نوین در بافت های تاریخی از یک جهت متاثر از فناوری عصر حاضر بوده و پاسخ گوی نیازهای ساکنین است و از جهتی دیگر تضمین کننده تداوم مکتب و کالبد بافت تاریخی است. در این نوشتار به مشکلات و معایب طراحی شهری جهت زیباسازی نما و بدنه شهری پرداخته شده است. هدف از این پژوهش بررسی بخشی از بدنه شهری محور خیابان قارن شهر ساری می باشد که تلاش شده است با بررسی جداره ها علت گسیختگی و بی هویتی درنماها را دریافته و برای حل این مشکل راهکارهایی با توجه به شناخت نیازها و خواسته های امروزی مردم شهر و در نظرداشتن باورهای گذشته و خواسته های اقلیمی و رفتاری منطقه برای تطابق نماهای گذشته با نیازهای امروزی شهری تبیین نمود. روش تحقیق توصیفی- کاربردی می باشد و جمع آوری اطلاعات به صورت کتابخانه ای و میدانی صورت گرفته است.

کلیدواژه ها:

نماهای شهری ، هویت معماری ، بافت تاریخی ، بدنه شهری ، خیابان قارن ، شهر ساری