بررسی فراوانی عود سکته مغزی ایسکمیک طی سه ماه اول از اولین حمله و عوامل مرتبط بر آن

سابقه و هدف: سکته مغزی ایسکمیک به شرایط متغیری اطلاق می شود که در اثر کاهش جریان خون قسمتی از مغز یا تمام مغز آسیب بافتی ایجاد می شود. سکته مغزی ایسکمیک سومین علت شایع مرگ در ایالت متحده و شایع ترین اختلال نورولوژیک ناتوان کننده است. فاکتور های زیادی شامل سن، شدت سکته، مکانیسم سکته، محل انفارکت، بیماری های زمینه ای و ... در شناسایی عوارض مربوط به سکته مغزی موثر است و همچنین تاکید بر این نکته که تعداد کثیری از ریسک فاکتو ها قابل تغییر یا حذف از زندگی افراد است بر آن شدیم تا مطالعه ای با عنوان بررسی فراوانی عود سکته مغزی ایسکمیک طی سه ماه اول از اولین حمله و عوامل مرتبط بر آن مورد بررسی قرار دهیم. مواد و روش ها: مطالعه توصیفی- مقطعی حاضر بر روی 100 بیمار که با تشخیص سکته ایسکمیک مغزی یا حمله ایسکمیک گذرا در بیمارستان توحید سنندج در طی سال 1395 بسری شده بودند انجام شد. اطلاعات دموگرافیک و پاراکلینیک و سوابق بیماران طی پرسشنامه و با استفاده از اطلاعات موجود در پرونده و پرسش از بیماران در طول زمان بستری تکمیل شد و از 100 بیمار مورد بررسی پرونده پرونده 96 نفر تکمیل بود و اطلاعات آن ها وارد نرم افزار شد. بعد از سه ماه با انجام هماهنگی های لازم و طی تماس با بیماران، اطلاعات در مورد سکته مجدد مغزی ایسکمیک مورد ارزیابی قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل نتایج از نرم افزار آماری SPPS20 و همچنین از نرم افزارR-3.1.0 استفاده شد. اهداف توصیفی با روش های آمار توصیفی و اهداف تحلیلی با استفاده از آزمون های کای دو و رگراسیون لجستیک مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: در مطالعه حاضر به لحاظ میانگین متغیر های مورد بررسی میانگین سنی بیماران 10/74± 69/04 ، وزن 10/09±70/48 شاخص توده بدنی 2/9±25/44، ویتامین D 11/16±30/15، قد 7/8±166/29، کلسترول 111/17±189/23، قند خون سه ماهه 1/25±5/58 و قند خون ناشتا 88/64±120/89 می باشد و هچنین از 96 بیمار در طی سه ماه پس از حمله، 9 نفر (9/38%) عود مجدد داشته اند. ارتباط معنی داری بین سن، شاخص BMI و ویتامین D با عود مجدد سکته مغزی وجود دارد ولی بین قد، وزن، کلسترول، قند خون سه ماهه و قند خون ناشتا ارتباط آماری معنی داری مشاهده نشد. همچنین نتایج حاصل از رگرسیون لجستیک نشان داد افزایش سن، 9/11 % شانس عود مجدد سکته مغزی بالا می رود، با کاهش BMI، احتمال عود سکته 6/57 % و با افزایش ویتامین D، شانس عود مجدد سکته مغزی 67/8% کاهش می یابد. نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده و با توجه به وجود رابطه معنا دار بین عوامل خطرآفرین بروز سکته مغزی ( سن، شاخص BMI و ویتامین D ) بهتر است که با دادن آموزش های تغذیه ای و متعادل نگه داشتن وزن و در صورت نیاز دادن مکمل ویتامین D به بیماران، از بروز عود مجدد سکته مغزی جلوگیری به عمل آید.

کلیدواژه ها:

سکته مغزی ، سن ، BMI ، Vit D ، وزن