بررسی عوامل پیشگیری کننده از سرطان پوست در کشاورزان روستاهای شهرستان اسلام آباد غرب با استفاده از تیوری انگیزش محافظت در سال 1396

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 558

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

AMSMED19_167

تاریخ نمایه سازی: 1 دی 1397

چکیده مقاله:

سابقه و هدف: سرطان پوست یکی از شایع ترین انواع سرطان در جهان می باشد. کشاورزان مهم ترین افراد در معرض خطر سرطان پوست می باشند. در کشور ایران خصوصا در منطقه غرب ایران با توجه به فصل برداشت محصول در تابستان و تابش شدید آفتاب در این فصل و همچنین استفاده نکردن کشاورزان از محافظت های مناسب نظیر کلاه و لباس در محیط باز باید انتظار شیوع بالای سرطان پوست را داشت. تیوری انگیزش محافظت بطور وسیعی به عنوان یک چارچوب برای پیشگویی رفتارهای مربوط به سلامتی پذیرفته شده است. از این رو مطالعه حاضر با هدف تعیین نقش عوامل پیشگیری کننده از سرطان پوست در کشاورزان روستاهای شهرستان اسلام آباد غرب با استفاده از تیوری انگیزش محافظت انجام گردید. مواد و روش ها: در این پژوهش توصیفی -تحلیلی، 280 نفر از کشاورزان روستایی شهرستان اسلام آباد غرب که در معرض نور خورشید قرار داشتند، طی خرداد تا تیر ماه 1396 مورد مطالعه قرار گرفتند. کشاورزان به روش تصادفی خوشه ای از بین خانه های بهداشت تحت پوشش انتخاب و سپس از طریق نمونه گیری تصادفی ساده وارد مطالعه شدند. معیار ورود به مطالعه شامل کشاورزان روستایی با حداقل سواد خواندن و نوشتن و سن بالاتر از 18 سال بود. همچنین معیار خروج از مطالعه عدم رضایت کشاورزان جهت همکاری در پژوهش در نظر گرفته شد. در این مطالعه، جمع آوری داده ها به روش مصاحبه انفرادی و از طریق پرسشنامه بود. پرسشنامه شامل دو بخش اطلاعات زمینه ای و دموگرافیک و سازه های تیوری انگیزش محافظت بود. شناسه کد اخلاق دانشگاه علوم پزشکی همدان برای مطالعه IR.UMSHA.REC.1396.48 بود. پس از جمع آوری داده ها، تجزیه و تحلیل با نرم افزار SPSS24و با استفاده از آزمون های ANOVA، ضریب همبستگی پیرسون، آزمون t مستقل و آنالیز رگرسیون خطی انجام گردید. یافته ها: اکثریت شرکت کنندگان در مطالعه مرد (79/3%) بودند. میانگین سن کشاورزان 48/80 سال و سابقه کار کشاورزی آن ها 74/24 سال بود. تقریبا نیمی از کشاورزان سابقه آفتاب سوختگی داشتند (56/4%). کشاورزانی که از کرم ضد آفتاب، کلاه، دستکش، عینک آفتابی و لباس پوشیده استفاده می کردند به ترتیب 8/6%، 3/2%، 9/3%، 4/6%، 15/4% بودند. بین رفتار با وضعیت تاهل، سطح تحصیلات، سن، کار کشاورزی در هر روز و سابقه کار کشاورزی رابطه آماری معنی دار وجود داشت (05/0 .(P<بین رفتار محافظتی با خودکارامدی و انگیزش محافظت درک شده همبستگی مثبت وجود داشت (P<0/05) نتایج نشان داد که با یک واحد افزایش نمره خودکارآمدی و انگیزش محافظت درک شده، میانگین نمره رفتار به اندازه 0/26 =OR و OR=0/20 افزایش داشته است. نتیجه گیری: با توجه به نتایج مطالعه حاضر، اهمیت پیشگیری از سرطان پوست در کشاورزان با توجه به شرایط شغلی که دارند، بسیار لازم و ضروری می باشد. به نظر می رسد در برنامه های مداخله ای و پیشگیری کننده باید به طور کامل تعیین کننده های پیشگیری از سرطان پوست در کشاورزان شناسایی و مداخلات مناسب با توجه به عوامل موثر برنامه ریزی و اجرا گردد.

نویسندگان

بابک معینی

دکتری تخصصی، مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی موثر بر سلامت دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران.

الهه عزتی

دانشجوی دوره دکتری تخصصی آموزش بهداشت و ارتقاء سلامت، مرکز پژوهش دانشجویان، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران.

ناصر محمد قلی مزرجی

دانشجوی دوره دکتری تخصصی آمار زیستی، مرکز پژوهش دانشجویان، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران.

فروزان رضاپور شاه کلایی

دکتری تخصصی، مرکز تحقیقات علوم بهداشتی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران