بررسی اثرعصاره زغال اخته در جلوگیری از ژنوتوکسیسیتی ناشی از کادمیوم کلرید در لنفوسیت های انسانی با روش میکرونوکلیوس

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 455

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

AMSMED19_137

تاریخ نمایه سازی: 1 دی 1397

چکیده مقاله:

سابقه و هدف: کادمیوم از جمله فلزات سنگین می باشد که در بسیاری از صنایع مثل باطری سازی، رنگ سازی، پلاستیک سازی و ..استفاده می شود. مطالعات اخیر نشان داده است که این فلز سنگی با مکانیزم رادیکالی یا اکسیدانی در بسیاری از اختلالات مربوط به ارگان های مختلف از جمله کلیه، قلب، ریه، کبد، سیستم اسکلتی و... نقش دارد. زغال اخته با نام علمیCornus mas L. از تیره Cornacea می باشد و میوه زغال اخته به دلیل دارا بودن مقادیر زیادی ترکیبات فلاونوییدی مانند quercetin خاصیت آنتی اکسیدانتی خوبی دارد. لذا در این تحقیق به بررسی اثر عصاره میوه زغال اخته در جلوگیری از ژنوتوکسیسیتی ناشی ازکادمیوم کلرید در لنفوسیت های خون انسانی با روش میکرونوکلیوس پرداخته شد. مواد و روش ها: نمونه های خونی از 6 داوطلب سالم جمع آوری شد.سلول ها به6 گروه شامل: گروه اول یا گروه کنترل: بدون اضافه کردن ماده، گروه دوم: اضافه کردن کادمیوم کلرید با غلظت نهایی 30μM، گروه سه تا شش: گروه های تیمار با زغال اخته (50, 100, 200, 500μM). همچنین میزان ریزهسته و سلول های دوهسته ای به روش میکرونوکلیوس مورد ارزیابی قرار گرفت. درتعیین پارامترهای استرس اکسیداتیو (GSH،ROS) پس از سانتریفیوژ نمونه، لنفوسیت ها جدا وسپس کشت داده شد. درمرحله بعد به پلیت 96 خانه ای منتقل گردید وتیمار صورت پذیرفت. اطلاعات بدست آمده از نمونه ها، دسته بندی گردید و پس از تعیین میانگین و انحراف معیار نمونه ها، با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون ANOVA ، مقادیر مختلف میانگین ها با هم مقایسه شده که 05/0> P به عنوان معنی داری در نظر گرفته شد. یافته ها: انکوبه کردن نمونه های خونی با کادمیوم کلراید موجب افزایش تعداد ریزهسته در لنفوسیت ها شده و مجاور نمودن سلول ها با عصاره میوه زغال اخته به مقدار قابل توجهی تعداد میکرونوکلیوس ها را کاهش می دهد. در گروه دریافت کننده کادمیوم کلراید مارکر های استرس اکسیداتیو شامل گونه های فعال اکسیژن به طور معنی داری افزایش یافت و میزان گلوتاتیون کاهش یافت. عصاره میوه زغال اخته به طور معناداری به ویژه در دوزهای بالا (200-500mg/kg) منجر به کاهش معنی دار (0/001> P) پارامتر های مذکور و افزایش گلوتاتیون شد. نتیجه گیری: کادمیوم کلراید منجر به تولید گونه های فعال اکسیژن و کاهش سطح گلوتاتیون در لنفوسیت های تحت مواجه گردید. همچنین کادمیوم کلراید می تواند سبب افزایش تعداد میکرونوکلیوس ها در لنفوسیت شود. از طرفی داده های این تحقیق به خوبی نشان می دهد که عصاره میوه زغال اخته به ویژه در دوزهای بالا (200 و500mg/kg) باعث کاهش اثرات مضر استرس اکسیداتیو القا شده توسط کادمیوم کلراید در لنفوسیت های خونی می گردد.

کلیدواژه ها:

نویسندگان

محمد شکرزاده

استاد گروه سم شناسی، دانشکده داروسازی، دانشگاه علوم پزشکی مازندران، ساری، ایران.

فاطمه شکی

استادیار گروه سم شناسی، دانشکده داروسازی، دانشگاه علوم پزشکی ماندران، ساری، ایران.

ساناز رستمی

کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی مازندران، ساری، ایران.

سیده نسترن موسوی

کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی مازندران، ساری، ایران.