بررسی رابطه حجم متوسط پلاکتی ( MPV ) با باز ماندن مجرای شریانی نیازمند درمان با NSAIDs در نوزادان نارس بستری در مرکز آموزشی درمانی شهید اکبر آبادی تهران در بین سال 1395 تا 1396

سابقه و هدف: علایم ناشی از باز ماندن مجرای شریانی (PDA) بیش از 72 ساعت در 70-55% نوزادان زیر یک کیلوگرم در حین تولد و یا سن بارداری کمتر از 28 هفته وجود دارد. در صورت پایداری مجرای شریانی باز، مشکلاتی متعاقب آن بالاخص در دوره ی ریکاوری سندرم دیسترس تنفسی ایجاد می شود. حجم پلاکتی میانگین (MPV) یک فاکتور پیش بینی کننده ی مهم در بسیاری از بیماری ‎ها از جمله سندرم دیسترس تنفسی در نوزادان است. مطالعات متعددی ارتباط بین شاخص های پلاکتی از جمله تعداد پلاکت ها و MPV با ایجاد PDA را نشان می دهند اما همچنان این ارتباط مورد بحث و اختلاف نظر است. هدف از این مطالعه بررسی ارتباط بین MPV و PDA در جامعه ی مورد نظر است. موارد و روش ها: در این مطالعه مورد-شاهدی تعداد 108 نوزاد نارس شامل 53 عدد مورد (کیس، دارای PDA قابل ملاحظه از نظر همودینامیکی) و 55 عدد شاهد (کنترل- بدون PDA قابل ملاحظه از نظر همودینامیکی) که طی تاریخ یک فروردین1395 تا یک فروردین1396 در مرکز آموزشی-درمانی شهید اکبرآبادی بستری شدند، به روش سرشماری وارد مطالعه گردیدند. با مراجعه به بخش بایگانی مرکز آموزشی-درمانی شهید اکبر آبادی و بررسی پرونده ها، نوزادان بستری در NICU که سن بارداری براساس LMP (اولین روز آخرین قاعدگی)، 24-32 هفته دارند، وارد مطالعه گردیدند. نوزادانی که بیماری مادرزادی قلبی، هیپرتنشن ریوی پایدار، سپسیس و یا ابنرمالیتی بزرگ مادرزادی داشتند، از مطالعه خارج گردیدند. اطلاعات مورد نیاز شامل MPV ، تعداد پلاکت ، سن ، جنس ، وزن تولد از پرونده ی بیماران توسط چک لیستی استخراج و ثبت گردید. برای متغیرهای کیفی، تعداد و درصد گزارش گردید. برای متغیرهای کمی، میانگین ± انحراف معیار، خطای استاندارد از میانگین، مد، میانه، واریانس گزارش گردید. برای تجزیه و تحلیل تمامی موارد فوق، از نرم افزار SPSS ورژن 24 استفاده گردید. یافته ها: در گروه مورد، 52/8% نوزاد جنس مذکر و 47/2% نوزاد جنس مونث بود و در گروه شاهد، 43/6% نوزاد جنس مذکر و56/4% نوزاد جنس مونث بود. میان مجرای شریانی باز در دو جنس مذکر و مونث اختلاف معنی داری مشاهده نشد ( 0/459=P). میان MPV و سن در زمان درمان کودکان مبتلا به PDA ارتباط مشاهده نشد ( 0/764=P). در گروه مورد، میانگین 10/07MPV با انحراف معیار 0/73 بود و در گروه شاهد، میانگین 10/01MPV با انحراف معیار 0/86 بود. میان MPV و PDA ارتباط معنی داری مشاهده نشد ( 0/561=P). در گروه مورد، میانگین تعداد پلاکت 246/2 با انحراف معیار 117/363 بود و در گروه شاهد، میانگین تعداد پلاکت 230/30 با انحراف معیار 62/85 بود . میان میزان پلاکت و مجرای شریانی باز ارتباط معنی داری مشاهده نشد( 0/837=P). نتیجه گیری: به نظر می رسد میان MPV و PDA ، تعداد پلاکت ها و PDA ارتباط معنی داری وجود ندارد. و توصیه می شود مطالعاتی طولی به صورت آینده نگر با حجم نمونه بیشتر و زمان پیگیری طولانی تر انجام شود.

کلیدواژه ها:

متوسط حجم پلاکتی ( MPV ) ، نوزاد نارس ، بیمارستان شهید اکبرآبادی ، NSAIDs ، مجرای شریانی باز ( PDA)