بررسی ارتباط مصرف ویتامین C، ویتامین E، کربوهیدارت و فیبر رژیم غذایی با سطوح هموگلوبین A1C خون در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 در سال 96

سابقه و هدف: بیش از 345 میلیون نفر در سراسر جهان به دیابت نوع 2 مبتلا هستند و این بیماری به عنوان هفتمین علت مرگ، عوارض جسمی بسیاری را در پی دارد. اندازه گیری هموگلوبین A1C از بهترین و دقیق ترین ابزار تشخیص و کنترل دیابت می باشد. در سال های اخیر این باور وجود دارد که جایگزین استفاده از دارو ها، تصحیح سبک زندگی مثل ورزش های فیزیکی و تصحیح رژیم غذایی در مدیریت بیماری دیابت موثر واقع شده است. هدف از انجام مطالعه حاضر ارتباط سنجی میان ریز مغذی ها و درشت مغذی های رژیم غذایی با سطح هموگلوبین A1C خون مبتلایان به دیابت نوع 2 می باشد. مواد و روش ها: مطالعه توصیفی- تحلیلی مقطعی حاضر طی در سال 1396 روی 43 بیمار مبتلا به دیابت نوع 2 که به بیمارستان شهدای خلیج فارس و درمانگاه حضرت ابوالفضل شهر بوشهر مراجعه میکردند انجام شد. معیار ورود محدوده سنی 30 تا 65 سال، قند خون ناشتا بیشتر یا مساوی 126 گرم بر دسی لیتر، سابقه کمتر از 15 سال ابتلا به بیماری و سلامت از نظر وضعیت چربی خون بود. 50 بیمار به روش نمونه گیری مبتنی بر هدف، انتخاب و از از آن ها پرسشنامه بسامد مواد غذایی (FFQ) شامل 95 آیتم و اطلاعات دموگرافیک مصاحبه شد. سپس به وسیله 5 سی سی خونگیری، مقدار هموگلوبین A1C با دستگاه آنالیزور H-Plus اندازه گیری و یادداشت شد. 7 بیمار به دلیل دارا بودن معیار خروج شامل بیماری های التهابی، بیمار ی های کلیوی، مصرف دارو و زنان باردار و شیرده از مطالعه حذف شدند. اطلاعات پرسشنامه FFQ وارد نرم افزار Nutrition4 شده و اطلاعات ریزمغذی ها و درشت مغذی های مصرفی، آنالیز شد. تمامی داده ها وارد نرم افزار SPSS نسخه 16 شد و آمار توصیفی (میانگین، انحراف معیار و فراوانی) و آزمون تحلیلی ارتباط سنجی اسپیرمن با در نظر گرفتن محدوده اطمینان 95 درصد انجام شد. یافته ها: یافته های مطالعه پیش رو حاکی از آنست که در مجموعه 43 نفر شامل 16 نفر (37/2%) مرد و 27 نفر (62/7 %) زن با میانگین سنی 52/43± 8/7 در مطالعه شرکت کردند. طبق آزمون ارتباط سنجی اسپیرمن، P-value ارتباط بین هموگلوبین A1C با کربوهیدارت، فیبر محلول، فیبر نامحلول، ویتامین C و ویتامین E به ترتیب 0/044، 0/24، 0/268، 0/047، 0/028 بدست آمد. نتیجه گیری: نتاج حاصل از مطالعه بیانگر اینست که مصرف ویتامین C، ویتامین E و همچنین کربوهیدرات با میزان هموگلوبین A1C ارتباط معنادار و معکوس دارد اما بین همگلوبین A1C با فیبر محلول و نامحلول هیچگونه ارتباط معناداری وجود ندارد. توصیه می شود به بیماران مبتلا به دیابت نوع 2، مکمل ویتامینی شامل ویتامین های C و E تجویز گردد. در مورد ارتباط مصرف کربوهیدرات و هموگلوبین A1C نیاز به مطالعات بیشتری هست.

کلیدواژه ها:

دیابت نوع 2 ، ویتامین C ، ویتامین E ، کربوهیدرات ، فیبر ، هموگلوبین A1C