تبیین ارتباط متقابل بین معیارهای طراحی شهری تاثیرگذار در هویت فضاهای شهری (میدان توحید شهر مشهد)

گذر از فضا به مکان یکی از اهداف متعالی برنامه ریزی و طراحی فضاهای عمومی است. میدانها گونه ای از فضاهای شهری بوده که محل بروز تعاملات اجتماعی و عرصه درنگ و تمرکز بخشی به محیط شهری هستند، از اینرو معناداری این فضاها در عرصه زندگی شهری سبب تقویت حس مکان و دلبستگی به مکان در بین شهروندان شده و هویت منحصربه فردی برای مکان تعریف میکند. هدف از این تحقیق بازشناسی ارتباط متقابل بین معیارهای طراحی شهری تاثیرگذار در هویت فضاهای شهری به خصوص میادین شهری است. از اینرو میدان توحید مشهد (یکی از قدیمی ترین دروازه های ورودی شهر و دارای موقعیت استراتژیک نسبت به حرم مطهر) با روش توصیفی و هدف کاربردی مورد ارزیابی قرار گرفته است. به منظور دریافت نظرات کارشناسان از روش دلفی و ابزار پرسشنامه محقق ساخته استفاده شده و سپس به تحلیل داده های پژوهش با استفاده از روش تحلیل یکپارچه سوات (SWOT) میپردازیم. نتایج پژوهش حاکی از آن است که محیطهای با کیفیت شهری محصول نظامهای جامع و چندسطحی از هدایت و کنترل توسعه و طراحی شهری بوده که در چارچوب تفکر برنامه ریزی شکل گرفته و تکامل میابند. از این رو در تبیین معیارهای کیفی طراحی شهری تاثیرگذار در هویت فضاهای شهری، ساماندهی زمین و فضا با ارتقای مولفه های کالبدی طراحی، سهولت حرکت و دسترسی در راستای توسعه پایدار، پدیدآوردن مجموعه ای با ساختار عملکردی گوناگون و کارآمد، ارتقاء پایه های اقتصادی، و ساماندهی و بهبود سیما و منظر میدان، تاثیرگذار بوده و میتوانند مارا به هدف تحقیق نزدیک کنند؛ هرچند طرح های شهرسازی برای اثبات کارایی و مطلوبیت خود نیاز به گذشت زمانی نه چندان اندک دارند.

کلیدواژه ها:

فضای شهری ، هویت ، میدان ، روش دلفی