بررسی تاثیر برنامه آموزشی مراقبت های پرستاری بر پیامد نوزادان تحت تهویه مکانیکی

هدف. مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر اجرای برنامه آموزشی مراقبت پرستاری بر پیامدهای تهویه مکانیکی در نوزادان صورت گرفت. زمینه. تهویه مکانیکی اقدامی تهاجمی و دارای عوارضی از جمله دیسپلازی برونکوپولمونر، خونریزی ریه، انسداد یا خارج شدن لوله تراشه است که تقریبا همگی قابل پیشگیری هستند. جلوگیری از این عوارض علاوه بر پزشک وظیفه پرستار نیز می باشد روش کار. در این کارآزمایی بالینی ( پیامد محور) که به صورت قبل؛ بعد انجام شد، نمونه پژوهش شامل کلیه نوزادان بستری تحت تهویه مکانیکی در بخش مراقبت های ویژه نوزادان بیمارستان جامع زنان تهران در یک بازه زمانی 12 ماه ه بود. مداخله شامل آموزش پرستاران در قالب یک دوره یک ماه ه و با روش مربی همراه ، در بالین بود. داده های مربوط به عوارض تهویه مکانیکی در120 نوزاد، قبل و بعد از مداخله جمع؛ آوری شد. در پایان، بروز پیامدها، قبل و بعد از مداخله مقایسه گردید. یافته ها. بروز دیسپلازی برونکوپولمونر، از 35 درصد به 18درصد؛ لوله گذاری مجدد، از 57 درصد به 33 درصد؛ خونریزی ریوی از 32 درصد به 13 درصد؛ و پنوموتوراکس، از 55 درصد به 35 درصد کاهش پیدا کرد که این کاهش از نظر آماری معنی دارد بود. طول مدت تهویه مکانیکی و بستری نیز بعد از مداخله به طور معنی داری نسبت به قبل از مداخله کاهش یافت. تفاوت آماری معنی داری بین رتینوپاتی نارسی و مرگ، قبل و بعد از مداخله مشاهده نشد. نتیجه گیری. اجرای برنامه آموزشی، از طریق مربی همراه، بر پیامدهای نوزاد تحت تهویه مکانیکی موثر است، با توجه به زیاد بودن حجم کاری پرستاران و مشکلات مربوط به شرکت در کلاس های آموزشی خارج از بخش، میتوان مراقبت از نوزادان تحت تهویه مکانیکی را از طریق مربی همراه، در بالین نوزاد بهبود بخشید و آموزش ها را به صورت دورهای و متناوب جهت کلیه پرستاران اجرا کرد

کلیدواژه ها:

برنامه آموزشی ، مراقبت های پرستاری ، پیامدهای تهویه مکانیکی ، بخش مراقبت ویژه نوزادان