کاربرد اقدام پژوهی معلمان در مورد استفاده از بازی های آموزشی برای ایجاد درک (TGFU) در درس تربیت بدنی

یکی از برجسته ترین مباحث در ادبیات فعلی تربیت بدنی، تسلط رویکرد های نوین آموزشی است که در عمل در قالب شیوهای آموزشی همانطور که من انجام می دهم، انجام بده اجرا می شوند (گریهایگن، ریچارد، گریفین، 2005). دومی از این مفهوم حمایت می کند که هر چه دست اندرکاران وقت بیشتری را صرف شغل کنند، بیشتر در عملکرد حرفه ای خود ماهر خواهند شد. با این حال، شواهد رو به رشد نشان می دهند که آموزش های عملکرد (پنی و وارینگ، 2000) نمی توانند نیازهای توسعه ای دانش آموزان امروز را برآورده کنند و تغییرات لازم برای ارتقای کیفیت آموزش تربیت بدنی( PE) را ایجاد نمایند (کاسی، دایسون، و کمپبل، 2009؛ تینینگ، 2010). در مقابل، معلمان PE باید با چارچوب اقدامی که آن ها را قادر می سازد تا دانش محتوای آموزشی (که به طور مستقیم بر اهداف، اندیشه ها، و اقدامات شان تاثیر خواهد گذاشت) را مورد بررسی قرار داده و تحقق ببخشند، آشنا شوند (استولز و پیل، 2016).در حوزه های اقدام پژوهی تدریس PE، اقدام پژوهی(AR) به عنوان یک فرایند مارپیچی توسعه ی حرفه ای معلمان استفاده شده است که هدف آن پیشرفت بین فردی و مهارت حرکتی دانش آموزان است (کاسی، دایسون و کمپبل، 2009)، بر اقدامات یادگیری فعال و مشارکتی تمرکز کرده است (دایسون و رابین، 2003)، به دنبال ارتقای کارایی، پاسخگویی، و نتایج قابل اثبات است (تن، مک دونالد، و روسی، 2008)، و به آزمون اثربخشی اقدام مبتنی بر مدل می پردازد (اودونوان، مکفیل، و کیرک، 2012). یافته های اساسی این مطالعات این است که تدریس اثربخش PE را نمی توان در طرح ها خلاصه کرد، زیرا دانش آموزان یک گروه یکنواخت نیستند که رفتارها، سبک های یادگیری، و تجربیات یکسان داشته باشند. بنابراین، معلمان باید از انواع رویکردهای آموزشی استفاده کنند که وضعیت موجود تدریس PE را به چالش کشیده و نوید ایجاد فرصت های برابر را به تمام دانش آموزان بدهد.بازی های آموزشی برای ایجاد درک (TGFU) (بانکر و ثورپ، 1982)یک رویکرد از این نوع است. TGFU یک چشم انداز دانش آموز محور برای آموزش PE ارایه می دهد، موردی که از بازی های ساخت یافته به عنوان وسیله ای برای تقویت یادگیری منسجم و هدفمند مهارت ها و مفاهیم توسط دانش آموزان استفاده می کند. طبق فلسفه ی اساسی آن، دانش آموزان قادر به درک و اجرای موفقیت آمیز اصول و استراتژی های درس می شوند. زمانی که آن ها تجربیات مثبت از مشارکت در بازی ها یا فعالیت های بازی به دست می آورند، به طور مناسب تعدیل شده و به پیشرفت فیزیکی، اجتماعی، و شناختی دست می یابند (دانیا، باکالی، ماراتو، و میکلی، 2016).