بررسی نقش دیوان عدالت اداری در اساسی سازی حقوق اداری

در این میان، فرایند اساسی سازی حقوق مستقیما با وجود یک مرجع قضایی اساسی که تفوق قانون اساسی نسبت به دیگر منابع حقوق را تضمین نماید، مرتبط است.در اینجا باید گفت اگرچه فرایند اساسی ضرورتا بر امکان دسترسی افراد به دادرسی اساسی وابسته نیست، در عوض دادرسی اساسی این فرایند یقینا ظهور نمی یافت. با توجه به ساختار و صلاحیتهای دیوان عدالت اداری، گرچه نهادی برخاسته از قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و از دست آوردهای انقلاب اسلامی محسوب می شود، لکن سابقه آن در حقوق کشور ما به سال 1339 برمی گردد. به بررسی فلسفه وجودی دیوان عدالت اداری و اهداف تشکیل دیوان عدالت اداری و بررسی ساختار دیوان عدالت و آیین دادرسی آن پرداخته شده است. در تحقیق حاضر با استفاده از مطالعات کتابخانه ای و ستادی، جمع آوری اطلاعات از منابع داخلی و خارجی با مراجعه به کتب، مجلات، مقالات، پایان نامه ها، استفاده از سایتهای اینترنتی مرتبط و غیره در زمینه بررسی نقش دیوان عدالت اداری در اساسی سازی حقوق اداری انجام شده است. هدف از تشکیل دیوان عدالت اداری در دو چیز خلاصه می شود: احقاق حقوق مردم و تحقق عدالت اداری .دیوان در رسیدگی به دعاوی اشخاص حقیقی و نیز اشخاص حقوقی حقوق خصوصی صلاحیت دارد . رسیدگی به دعاوی اشخاص حقوقی حقوق عمومی خارج از صلاحیت دیوان می باشد. قوانین عادی، مقررات دولتی اعم از آیین نامه ها، تصویب نامه ها و ابلاغیه ها، منابع معتبر اسلامی و نظایر آن، به عنوان منابع حقوق اداری، دولت را مکلف می دارد، که وظایف و تکالیف اداری و حکومتی را بر طبق آنها، اجرا و عملی سازد، و به اهداف قوانین جامه ی عمل بپوشاند. دیوان عدالت اداری در دو چیز خلاصه می شود: احقاق حقوق مردم و تحقق عدالت اداری می باشد. دیوان در رسیدگی به دعاوی اشخاص حقیقی و نیز اشخاص حقوقی حقوق خصوصی صلاحیت دارد .

کلیدواژه ها:

دیوان عدالت اداری ، حقوق اداری ، اساسی سازی