سلب حق حیات با ادامه حیات مواد قانونی تجویزکننده قتل های ناموسی

حق حیات ازحقوق اساسی ،بلکه اساسی ترین حق انسان است که سرمایه اصلی وی وموهبت بزرگ الهی برای اوست . حفظ نفس از مقاصد شریعت است ومحروم کردن انسانها از این موهبت الهی اگر به ناحق باشد حرام است.قتل های ناموسی یکی از پدیده های است که حق ضروری شهروندان را مورد تهدید قرار داده است .قتل های ناموسی یکی از واقعیت های اجتماعی است که از گذشته دور وجود داشته وتا به امروز به حیات خود ادامه داده است.بطور کلی قتل ناموسی به کشته شدن زنانی اطلاق میشود که توسط اعضای خانواده، فامیل، جامعه یا به حکم ریش سفیدان وبزرگان جامعه صورت میگیرد. در اصل به نوعی رفتار غیراخلاقی و ضد هنجار اجتماعی گفته میشود که در نوع خود کجروی محسوب شده و در عرف جامعه شرف، اعتبار و وجهه اعضای خانواده راتهدید کرده و تنها راه زدودن این داغ ننگ اجتماعی و تطهیر سازی آن، قتل ناموس است. وجود مواد قانونی در قانون مجازات که با عفو و یا تخفیف مجازات در مواردی که مصداق قتل های ناموسی هستند و از عوامل تشدید این معضل اجتماعی محسوب می شوند که سال ها در بین حقوق دانان و جامعه شناسان مطرح بوده و تحقیقات و مطالعات فراوانی در این رابطه انجام شده است. اما علی رغم همه مطالعات انجام شده در قانون جدید مجازات اسلامی توجه چندانی به این مسیله نشده است و با اندکی تغییر در ظاهر مواد همچنان به قوت خود باقی هستند که عبارتند از ماده301،302،303و630 ق.م.ا.به همین دلیل در این تحقیق سعی شده به بررسی تاثیر این مواد قانونی بر این پدیده شوم بپردازیم.لازم به ذکر است که روش تحقیق ،تحلیلی بوده ودر بررسی منابع، ازروش کتابخانه ای بهره برده شده است.

کلیدواژه ها:

قتل ناموسی ، حق حیات ، مجازات های سلب حیات