بررسی هویت کالبدی گذشته آرامگاه شیخ زاهد لاهیجان

شهر محیطی برای تجلی هویت، ارزشهای منبعث از اعتقادات، جهان ببنی و فرهنگ ساکنین و پدید آورندگان خود است. فضاهای مذهبی در ایران از دیرباز نقش مهمی در زمینه های اجتماعی، اقتصادی، سیاسی وکالبدی ایفا نموده اند. لذا شهرهای ایران به عنوان یکی از تمدن های کهن بشری، نقش بسیار فعالی در بلوغ شهرسازی اسلامی داشته اند. رویکرد این مقاله بر تحلیل عناصر کالبدی شهر اسلامی به ویژه شهر مزارها متمرکز می باشد و سعی در بررسی نحوه توسعه کالبدی شهر، متاثر از این عناصر و شکل گیری هویت اسلامی دارد. بقعه شیخانور یا شیخ زاهد گیلانی مربوط به اواخر سده 9 ه .ق است و در شهرستان لاهیجان، روستای شیخانور واقع شده و این اثر در تاریخ 5 دی 1347 با شماره ثبت 824 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. نتیجه ای که از بررسی هویتی اجزا و عناصر شهر لاهیجان از ابتدای شکل گیری تاکنون حاصل شد حاکی از این واقعیات است که عناصر مذهبی و بویژه مزار شیخ زاهد در زمره پایدارترین عناصر و نیز یکی از مهمترین عناصر تاثیر گذار در ساخت کالبدی شهر قرار گرفته و از جایگاه هویتی پایداری برخوردار می باشد. از سوی این عناصر و فضاها در طی زمان هم کالبد خود را حفظ نموده اند و هم به فعالیت خود به عنوان مظاهر جهان بینی اسلامی - ایرانی ادامه می دهند.

کلیدواژه ها:

شیخ زاهد ، شیخانور ، توسعه کالبد ، هویت ، لاهیجان