تاثیر متون و نگاره های کهن در مرمت ابنیه تاریخی (نمونه موردی: خدایخانه مسجد عتیق شیراز)

مسجد جامع عتیق شیراز که در محله تاریخی بازار مرغ این شهر قرار گرفته یکی از کهنترین مساجد ایران و این شهر به حساب می آید و از ارزش تاریخی بسیار بالایی برخوردار است. هر چند این مسجد در طول سالیان دراز و به دلایل مختلف دچار تغییرات زیادی شده است اما هنوز جایگاه خود را در بافت تاریخی شیراز حفظ نموده است. یکی از ویژگی های مهم این مسجد که آن را از دیگر مساجد شیراز و حتی ایران ممتاز کرده است وجود بنایی در وسط صحن آن است که در اصطلاح آن را بیت المصحف یا خدایخانه می نامند. خدایخانه نیز به مانند مسجد از گزند روزگار در امان نبوده و در طی دوران مختلف تخریب های زیادی در آن رخ داده است. مرمت های دهه های اخیر هر چند این بنا را تقریبا به شکل اولیه آن تبدیل کرده اما این مرمت ها چندان تطابقی با نگاره ها و عکس ها و همچنین گفته های برخی از تاریخ نویسان ندارد. در این مقاله سعی بر آن شده علاوه بر شرح مسجد و خدایخانه به مرمت های این بنا پرداخته شود.

کلیدواژه ها:

مسجد جامع عتیق ، بافت تاریخی شیراز ، خدایخانه ، مرمت