ارزیابی نقش محدودیت تردد وسایل نقلیه بر ساختار فضایی و فعالیتی محله یوسف آباد

به طور کلی بافت یوسف آباد به دلیل قدمت و جایگاهش در شهر تهران یکی از محدوده هایی برای تمرکز خدمات تجاری، اقتصادی و در عبن حال مسکونی است. به علت وجود کاربری های اداری، تجاری و... در بافت تقریبا محله از عملکرد مسکونی خارج شده و به یک محله با عملکرد فرامنطفه ای تبدیل شده است و این کاربری ها با خود ترافیک زیاد در محله ایجاد کرده اند که به دنبال آن طرح زوج وفرد یکی از دستاوردهای مدیریت برای محدودیت تردد در این محل می باشد و در حال اجرا است؛ در حال حاضر این طرح در سایر کشور ها منسوخ گردیده است. حال با توجه به وجود این طرح در این محدوده تصمیم به ارزیابی طرح زوج وفرد بر ساختار فضایی و فعالیتی محله و همچنین کیفیت زندگی افراد شده است. روش تحقیق در این پروژه توصیفی- تحلیلی بوده و شیوه گرد آوری داده ها کتابخانه ای و میدانی می باشد و برای تجزیه و تحلیل داده ها و استفاده از اطلاعات و مدارک موجود، مشاهده و پرسش نامه تهیه گردیده است و با استفاده از روش نمونه گیری کوکران، پرسش نامه در بین381 نفر در محدوده مورد مطالعه توزیع گردیده است و روایی و پایایی آن بررسی شده است. همچنین از مدل تحلیلی SWOT جهت بررسی نقاط قوت، ضعف، فرصت و تهدیدهایی که پیش روی محدوده مورد نظر قرار دارد استفاده گردید و از روش QSPM به اولویت بندی استراتژی های مورد نظر پرداخته شد. با توجه به مطالعات، تجزیه و تحلیل های صورت گرفته؛ آنچه از نتیجه این روند گرفته می شود آن است که، محدودیت تردد(طرح زوج و فرد) باعث کم شدن ارزش و فعالیت اقتصادی در محدوده شده و همچنین بر کیفیت زندگی افراد تاثیر چشم گیری داشته و باعث نارضایتی ساکنان گردیده است؛ از این رو با در نظر گرفتن استراتژی ها، ساختار فضایی پیشنهادی و پیشنهاداتی برای محله یوسف آباد در جهت بهبود وضعیت زندگی افراد تهیه گردیده است.

کلیدواژه ها:

محدودیت تردد ، طرح زوج وفرد ، ساختار فضایی ، فعالیت ، محله یوسف آباد