چگونگی توانمندسازی مدیریت شرایط بحرانی بارویکردکاهش خطرپذیری ابنیه

مدیریت بحران مقوله اى نوپدید در زمینه مقابله با پیامدهاى حوادث غیرمترقبه و بحران هاى ناشى از آن ها است. موضوع مدیریت بحران در حوزه های مختلف مطرح است. سازمان ها به عنوان یکی از اجزای اصلی جامعه امروزی نیز از این امر مستثنی نیستند. مدیریت بحران با مفهوم ساماندهی، بهسازی و بازسازی با ترکیبی از فرآیندهای اجتماعی، روانشناختی، فرهنگی، اقتصادی، معماری و سیاسی نقش بسزایی در ارتقاء درجات سیستم های پایداری محیطی داردکه نیازمند مطالعات محققین میان رشته ای در تمامی سطوح است. با توجه به ماهیت بحران که پیامدهای منفی سیاسی- اجتماعی دارد به نظر می رسد در برنامه های ساماندهی و بازسازی طراحان باید علاوه برکاستی های محسوس موجود به مواردی که فورا قابل رویت نیستند نیز بپردازند، تقویت سیستم های اداری، اجتماعی، اقتصادی وروانشناختی جامعه ای که درگیر سانحه است در پایداری سیتم ها تاثیر قابل ملاحظه ای دارد. هدف اصلی این مقاله کنکاش در مفهوم مدیریت بحران به عنوان زیرسیتمی از سیتم پایداری محیطی است، در این تحقیق سعی شده است که با مطالعه اسنادی که بر اساس مرور و مستندات مربوط به نظریات مرتبط با موضوع تحقیق صورت گرفته است، در جریان بررسی کتابخانه ای جستجوی و اینترنتی، مقالت پژوهشی و کاربردی همچنین بررسی های موردی و یاگزارشات منتشرشده در مجالت علمی پژوهشی داخلی و خارجی در زمینه نقش طراحان شهری و معماران در سیستم های پایداری محیطی بارویکرد مدیریتی بحران ها مورد بررسی قرارگرفته و درخاتمه کدهایی جهت طراحی پایدارتر ارایه گردد.

کلیدواژه ها:

مدیریت بحران ، سیستم های مدیریت بحران ، طراحی معماری ، بحران