دیپلماسی هسته ای جمهوری اسلامی ایران و تغییر روند سیاست خارجی کشورهای خاورمیانه

دستیابی ایران به دانش صلح آمیز هسته ای و موفقیت دیپلماسی هسته ای ایران نقش مهمی در تغییر توازن قدرت در منطقه خلیج فارس و کیفیت مناسبات سیاسی ایران با کشورهای این حوزه خواهد داشت. برخی از کشورهای منطقه خلیج فارس همواره تحت تاثیر تبلیغات غرب بوده و در سیاست خارجی خود وابسته به سیاست های آمریکا و غرب در قبال ایران هستند. نکته ای که بیان آن در این مقاله ضرورت دارد این است که موفقیت دیپلماسی هسته ای ایران در منطقه موجب افزایش توان این کشور و کاهش توان کشورهایی می شود که در تقابل با ایران به سر می برند. آنچه به طورمعمول در مورد هدف ایران از پیگیری برنامه هسته ای عنوان می شود محدود به دو گزینه است: نخست برخورداری از توانمندی هسته ای صرفا در مصارف علمی و انرژی و دوم دستیابی به سلاح هسته ای که از جانب غرب به ایران نسبت داده می شود. اما از سال 2003 به دنبال تغییر شرایط منطقه، موفقیت های ایران درزمینهٔ هسته ای و تغییر سیاست های آمریکا شاهد تغییراتی در سیاست کشورهای منطقه هستیم. کشورهای عضو شورای همکاری، با بستن قراردادهای نظامی و هسته ای با امریکا و غرب درصدد افزایش توان خود هستند. رویکرد غالب نخبگان سیاسی کشورهای منطقه در قبال برنامه هسته ای ایران احتیاط آمیز همراه با بدبینی بوده و این کشورها رویکردی امنیتی نظامی به توان هسته ای ایران داشته و در جهت همگرایی بین اعضا پیش رفته است؛ اما تمامی گرایش ها خواهان حل وفصل صلح آمیز برنامه هسته ای جمهوری اسلامی ایران و اجتناب از هرگونه درگیری نظامی بوده است.

کلیدواژه ها:

دیپلماسی هسته ای ، توازن قدرت ، خلیج فارس ، سیاست خارجی ، امنیت ، آمریکا