هجوم نی استرالیایی (Australis phragmites) به درختان حرا درمنطقه نایبند

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 341

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

AREEO01_119

تاریخ نمایه سازی: 23 آذر 1397

چکیده مقاله:

پس از تخریب زیستگاه ها، گونه های مهاجر به عنوان دومین عامل تهدیدکننده تنوع گونه ای زیستگاه های مختلف محسوب می گردند. از جمله این گونه های مهاجم، گیاهی نی است. نی از خانواده Peaditimgarh است که در مناطقی تالابی تا درجه شوری 20 گرم بر لیتر رشد و گسترش می نماید. قدرت زیاد غالبیت این گونه نسبت به دیگر گونه های هم زیست، سبب چیرگی کامل آن در زیستگاه های مختلف می گردد هم اکنون به منظور کاهش مشکلات متعدد زیست محیطی و حفظ تنوع گونه ای، تلاش های زیادی در سطح جهانی در جهت جلوگیری از ورود، حذف یا تعدیل سرعت گسترش نی در تالاب ها می شود. روش تحقیق منطقه گسترش نیزار به طور کامل مورد بررسی قرار گرفت گونه های مختلف گیاهان منطقه شناسایی و در مناطق مختلف محدوده گسترش عوامل مختلف محیطی شامل شوری، نیترات، نیتریت، آمونیوم فسفات با دستگاه اسپکتروفتومتر HACH مدل DR4000 در دستور کار های مربوطه مورد ارزیابی قرار گرفت. و نتایج در تحقیقات و مطالعات انجام شده به منظور شناخت عوامل موثر بر تخریب جنگل های حرا در تالاب نایبند استان بوشهر، مشاهده گردید که ورود فاضلاب های منطقه پارس جنوبی به جنگل حرا، سبب تکثیر و گسترش گونه نی استرالیایی، Australis phragmites، در دهانه خروجی فاضلاب شده به طوری که تاکنون بیش از 20 هکتار از جنگل را پوشانده و به دلیل قدرت سازش زیاد و غالبت آن نسبت به گونه های بومی منطقه به خصوص درخت حرا Avicina marina تمامی گونه های بومی را به تدریج حذف نموده است به طوری که در ابتدای دهانه خروجی از پساب تا عمق 200 متری، پوشش گیاهی فقط از نی تشکیل شده است. در این تحقیق، میانگین میزان آمونیاک، نیترات و فسفات کل در آب ورودی به نیزار به ترتیب 2/18، 1/89 و 2/39 میلی گرم بر لیتر محاسبه گردید. همچنین. در محل برخورد نی با درختان حرا شوری 6 گرم بر لیتر اندازه گیری و ثبت شد. این نکته گویای آن است که در شرایط فعلی و در صورت عدم جلوگیری از ورود پساب به منطقه، تا سه برابر وسعت فعلی از پوشش درختان حرا کاسته و به پوشش Australis phragmites افزوده خواهد گردید.

نویسندگان

محسن نوری نژاد

پژوهشکده میگوی کشور، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، بوشهر

سهیلا امیدی

موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران

محبوبه پوربهی

اداره کل محیط زیست بوشهر