بررسی و شناخت معماری آرامگاه های استان اردبیل

آرامگاه ها به عنوان یکی از مهم ترین آثار تاریخی و اسلامی به شمار می روند.هنر معماری آرامگاه های استان اردبیل جلوه های فرهنگ و هنر عمیق بومی این استان را در ذره ذره عناصر خود دارد.آرامگاه ها فرهنگ عمیق اخلاقی و مذهبی را حکیمانه و به ظرافت در روابط اجتماعی جاری می سازد و روح فرهنگ مذهبی را در شیوه ی ساخت و پرداخت بنا قوت می بخشد.[1] آرامگاه ها و مقابر در جهان اسلام پس از مسجد,به عنوان بناهای مذهبی و غیر مذهبی مقام دوم را دارا هستند.این بناها از گوناگونی سبک های هنری و معماری ویژه ای در ادوار مختلف اسلامی برخوردارند که پیوسته پیچیده ترین و به روزترین تکنیک های معماری جهت ساخت شان مورد استفاده قرار می گرفته است.[2]در این راستا به بررسی معماری آرامگاه های استان اردبیل پرداختیم که هدف اصلی پژوهش روشن ساختن و شناخت وجه تشابه بین معماری بناهای آرامگاهی استان اردبیل و شناخت تکنیک های معماری و سبک های هنری پیشینیان از نظر فرم کالبدی,فضاها,ساخت و مصالح آرامگاه ها بوده است.در این پژوهش از لحاظ معماری و تاریخی آرامگاه های استان اردبیل مورد بررسی قرار گرفته است و با استفاده از روش های تحقیق اسنادی و کتابخانه ای,اطلاعات مورد نیاز جمع آوری شده و پس از طبقه بندی اطلاعات بدست آمده و تهیه جداول به روش کیفی به بررسی معماری و تزیینات آرامگاه ها استان اردبیل خواهیم پرداخت,در نتیجه پژوهش; ساخت مقابر برای امامزادگان به نشانه احترام گذاشتن به گذشتگان رایج بود و آرامگاه ها در ایران چه در گذشته چه در حال کاربری مذهبی داشته و برای بزرگداشت شخص متوفی بوده است, بنای آرامگاهی در اردبیل به صورت چهارگوش بوده است و معمولا شخص متوفی در داخل آن دفن می شده است,بنا روی سطح زمین با ازاره سنگی و دیوارهای ضخیم آجری قرار می گرفته و گنبدی که معمولا دوپوش بوده روی آن قرار اجرا می شده است,همچنین طراحی پلان آرامگاه ها نیز با توجه به اقلیم ای منطقه بوده و عمده مصالحی که در ساخت و تزیین آرامگاه ها بکاربرده شده سنگ لاشه,آجر,گچ ,چوب,انواع ملات و ... بوده که برگرفته از مصالح بوم آورد منطقه است.

کلیدواژه ها:

آرامگاه ، معماری ، اسلامی ، اردبیل