رابطه مهارت های ارتباطی با ویژگی های جمعیت شناختی سرپرستاران در بیمارستان های آموزشی شهر سنندج : یک مطالعه مقطعی

زمینه و هدف: مدیران از طریق ارتباطات روابطی را که برای انجام وظایف روزانه کارکنان در سازمان ضرورت دارد، برقرار می سازند و حفظ می کنند. توانایی برقراری ارتباط و ایجاد مناسبات اجتماعی از جمله مهم ترین مهارت ها برای مدیران است. از بین مدیران پرستاری، سرپرستاران نزدیک ترین و بیشترین تماس را با پرستاران دارند. این مطالعه با هدف بررسی مهارت های ارتباطی سرپرستاران و ارتباط آن با ویژگی های جمعیت شناختی آنان انجام شد.مواد و روش کار: این پژوهش یک مطالعه توصیفی - تحلیلی بود. جامعه پژوهش شامل 51 سرپرستار بخش های مختلف بیمارستان های آموزشی شهر سنندج بود که به روش سرشماری وارد مطالعه شدند. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه ای دو بخشی شامل اطلاعات جمعیت شناختی و پرسشنامه استاندارد مهارت های ارتباطی کویین دام بود که روایی آن 0/71 و پایایی آن با آلفای کرونباخ 0/69 گزارش شده است. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 16 و آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و آمار استنباطی (آزمون t مستقل و ضریب همبستگی پیرسون) انجام شد. یافته ها: میانگین نمره کل مهارت های ارتباطی سرپرستاران 112/39±8/19 بود که بالاتر از حد متوسط بود مهارت های ارتباطی توانایی دریافت و ارسال پیام، کنترل عاطفی، گوش دادن، بینش نسبت به فرایند ارتباط در سرپرستاران مورد مطالعه بالاتر از حد متوسط و مهارت ارتباط توام با قاطعیت با اختلاف بسیار جزییکمتر از حد متوسط بود. بین نمره کل مهارت های ارتباطی سرپرستاران با ویژگی های جمعیت شناسی آنان در این مطالعه ارتباط معنی دار یافت نشد.نتیجه گیری: با توجه به بالا بودن سطح مولفه های مهارت های ارتباطی سرپرستاران از میانگین در این مطالعه به جز مهارت توام با قاطعیت و عدم وجود ارتباط معنی دار بین ویژگی های جمعیت شناختی سرپرستاران با مهارت های ارتباطی، برنامه ریزی صحیح برای توسعه مهارت های ارتباطی و صلاحیت های مدیریتی سرپرستاران باعث ارتقای مهارت های ارتباطی سرپرستاران می شود

کلیدواژه ها:

مهارت های ارتباطی ، سرپرستاران ، بیمارستان آموزشی ، ویژگی های جمعیت شناختی