اثربخشی مداخله ی ذهن آگاهی مبتنی بر کاهش استرس بر عملکردهای اجرایی و انعطاف پذیری شناختی در زنان دارای خصیصه ی نوروز گرایی در شهر اصفهان

مقدمه: نوروزگرایی تمایل فرد به تجربه هیجان های منفی مانند اضطراب افسردگی و خشم است و به عنوان یک عامل خطرآفرین برای طیف گسترده ای از اختلالات عاطفی در نظر گرفته می شود. هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر مداخله ی ذهن آگاهی مبتنی بر کاهش استرس بر عملکردهای اجرایی و انعطاف پذیری شناختی در زنان دارای خصیصه ی نوروز گرایی در شهر اصفهان بود. روش: روش پژوهش از نوع نیمه آژمایشی با پیش آزمون پس آزمون همراه با گروه آزمایش و کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه زنان دارای خصیصه ی نوروزگرایی شهر اصفهان در بهار 1396 بود که از بین آنان 30زن دارای این خصیصه به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. آزمودنی ها به صورت تصادفی به گروه های آزمایش و کنترل (n1=n2=15) گمارده شدند و پرسشنامه ی آبزنک در مورد آن ها اجرا شد. (هر گروه 15 نفر).

کلیدواژه ها:

ذهن آگاهی مبتنی بر کاهش استرس ، عملکردهای اجرایی ، انعطاف پذیری شناختی ، خصیصه ی نوروزگرایی