نقش جندی شاپور در پیشرفت پزشکی در ایران باستان

دانش پزشکی از دیرباز در تاریخ کهن ما ریشه دوانیده است. در متون کهن مذهبی موثرترین شیوه ی درمان خواندن اوراد مذهبی ذکر شده است. در متون فارسی میانه زردشتی آگاهی های مختصری درباره پزشکی و درمان آمده است؛ با این وجود همین آگاهی های اندک و ناچیز چشم انداز گسترده ای را پیش رو قرار می دهد و با کمک آن می توان تا اندازه ای به چگونگی پزشکی و درمان در آن روزگار پی برد. نام گندی شاپور در اصل به معنی (و اندشاه پور) بهتر از انطاکیه شاپور است و به همین نام محلی در حوالی شوش و دزفول و شوشتر کنونی قرار داشته است که بعد از اشاعه مذهب نسطوری محل تجمع علمای مسیحی گردید و به احتمال قوی اردشیر بابکان آن را به نام پسرش بنا نهاد. شاپور اول آن را تکمیل نمود و به روزگار انوشیروان شهرت جهانی یافت. نگارنده در این مقاله سعی دارد تا به پزشکی در ایران باستان و در ادامه به چگونگی به وجود آمدن جندی شاپور و تحولات آن بپردازد.

کلیدواژه ها:

پزشکی ، ایران باستان ، بیماری ، پزشکان ، جندی شاپور