بررسی ارتباط چاقی و اضافه وزن با سابقه خودمراقبتی در جوانان

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 886

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

IHSC11_594

تاریخ نمایه سازی: 5 آذر 1397

چکیده مقاله:

زمینه و هدف : مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط بین چاقی و اضافه وزن با سابقه خودمراقبتی درجوانان طراحی و اجرا شده است. مواد و روش ها : در ابتدا حجم نمونه لازم برای یک مطالعه مقطعی، 1150 نفر برآورد و نمونه ها از جوانان 2-18 سال شهر و روستا به روش خوشه ای و تصادفی سیستماتیک انتخاب شدند. برای هر یک از افراد جوان اندازه گیری قد، وزن و تکمیل پرسشنامه ابزار سنجش خودمراقبتی ( تهیه شده توسط اداره جوانان وزارت بهداشت و دارای دستورالعمل کشوری ) انجام گردید. با توجه به حجم نمونه گردآوری شده، شیوع چاقی در بین جوانان شهرستان بر پایه وضعیت شاخص توده بدنی (کم وزنی، وزن طبیعی، اضافه وزن چاق) برآورد گردید. با استفاده از پرسشنامه ابزار سنجش خودمراقبتی، افراد جوان به لحاظ سابقه خودمراقبتی در سه گروه ضعیف- متوسط-خوب طبقه بندی شدند. درنهایت یک مطالعه مورد- شاهدی طراحی شد که در آن، افراد داراری وزن طبیعی بعنوان گروه شاهد و مرجع، سایر گروه های وزنی (کم وزن، اضافه وزن و چاق) بعنوان گروه مورد، درنظر گرفته شدند. هریک از گروه های مورد بعنوان یک گروه مورد مستقل با گروه شاهد ، درسه سطح خودمراقبتی به صورت مجزا مقایسه شدند. نتایج : در این مطالعه از تعدادکل نمونه آماری 406 نفر مرد ( 35.5 درصد ) و 736 نفر ( 64.5 درصد) را زنان تشکیل داده اند. در بین جوانان شیوع ابتلا به چاقی 8.8 درصد، اضافه وزن 23.6 درصد، وزن طبیعی 58.4 درصد و کم وزنی 9.2 درصد برآورد شد. پس از تعدیل سایر عوامل خطر احتمالی ( سن، جنس، وضعیت تاهل، تحصیلات، وضعیت اشتغال و محل سکونت )، قرار گرفتن در گروه مورد کم وزن با سطح خودمراقبتی ضعیف به صورت مستقل، باگروه شاهد با وزن طبیعی و سطح خودمراقبتی ضعیف مرتبط بود ( نسبت شانس 4.46 با فاصله اطمینان 11.20-1.77). در سایر سطوح خودمراقبتی ارتباط بین چاقی و اضافه وزن با سابقه خودمراقبتی مشاهده گردید ولی معنی دار نبود. نتیجه گیری : افرادی که در معرض خطر داشتن سابقه خودمراقبتی ضعیف هستند، با احتمال و شانس بیشتری در گروه افراد با نمایه توده ی بدنی کمتر از 18.5 و کم وزن قرار می گیرند. لذا این افراد نیاز به برنامه ریزی جدی برای مراقبت از خود دارند تا بدن آنها از وزن طبیعی برخوردار گردد.

نویسندگان

مصطفی صادقی

دانشجوی کارشناسی ارشد اپیدمیولوژی، دانشکده بهداشت، گروه آمار زیستی و اپیدمیولوژی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران

علی بهاری

دانشجوی کارشناسی ارشد اپیدمیولوژی، مرکز تحقیقات پیشگیری از آسیب های جاده ای، دانشکده بهداشت، گروه آمار زیستی و اپیدمیولوژی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران

مرتضی عباسی

کارشناسی ارشد اپیدمیولوژی، مرکز آموزش بهورزی، دانشگاه علوم پزشکی تربت حیدریه، تربت حیدریه، ایران

محمدرضا فرزادمهر

دانشجوی کارشناسی ارشد آموزش اپیدمیولوژی، مرکز آموزش بهورزی، دانشگاه علوم پزشکی تربت حیدریه، تربت حیدریه، ایران