بررسی رابطه بین ویروس زیکا و میکروسفالی در نوزادان

مقدمه: ویروس زیکا نوعی Arbovirus متعلق به خانواده Flavivirus است. این ویروس اغلب از طریق نیش پشه آلوده و برخی موارد از طریق انتقال خون افراد آلوده، از مادر به جنین هنگام بارداری و نیز از طریق رابطه جنسی منتقل می شود. این ویروس در بزاق، شیر مادر، اسپرم و مایع مغزی نخاعی نیز شناسایی شده است. بیش از 80 درصد افرادآلوده بدون علامت هستند اما در برخی افراد علایمی چون خارش پوستی، راش، تب، سردرد، التهاب ملتحمه و میکروسفالی گزارش شده است. این مطالعه با هدف تاثیر ابتلای مادر باردار به ویروس زیکا و میکروسفالی نوزاد انجام شده است. روش کار: در این مطالعه مروری پایگاه های اطلاعاتی شامل، CID ، Google scholar ، Pubmed مورد جست و جو قرار گرفتند. معیارهای ورود به مطالعه، بازه زمانی انتشار مطلب موردنظر و تناسب با هدف مطالعه بود. یافته ها: میکروسفالی اختلال رشد عصبی است که در آن اندازه سر فرد در اثر توقف رشد مغز کوچک می ماند و عوارضی چون صرع، تاخیر رشدی و حرکتی، ناتوانی در ادراک، اختلالات بلع، کم شنوایی و ناشنوایی، اختلالات بینایی به همراه دارد. مطالعات نشان می دهند در جنین مادران بارداری که در معرض ویروس زیکا قرار دارند، عدم تناسب سرو تنه و نیز دور سر کمتر از 32 سانتیمتر در نوزادان دیده می شود. شناسایی ویروس در مایع آمنیوتیک، مغز نوزاد و جفت و همچنین در زنان باردار که علایم عفونت را نشان می دهند، گویای آن است که عفونت ویروسی، مغز درحال رشد را از بین می برد و در نتیجه باعث ایجاد میکروسفالی می شود. نتیجه گیری: تظاهرات بالینی زیکا در مادران می تواند تشخیص را تایید کند، اما تایید آزمایشگاهی مادر و جنین، به ویژه کالبد شکافی و یا تشخیص محصولات سقط جنین، می تواند شواهد بیشتری را ارایه دهد. تشخیص میکروسفالی مبتنی بر اولتراسونوگرافی در حین بارداری، معاینه فیزیکی هنگام تولد و / یا کالبد شکافی نوزاد مرده به دنیا آمده یا جنین سقط شده می باشد.

کلیدواژه ها:

میکروسفالی ، ویروس زیکا ، بارداری