واکاوی ساختار شبکه سیاستگذاری حمایت مالی از افراد بی بضاعت در حوزه سلامت

مقدمه: در ایران، فقرا سهم بیشتری از ظرفیت پرداخت خود را در مقایسه با اغنیا برای پیش پرداخت و هزینه های مراقبت های سلامت صرف می کنند. میزان بهره مندی از خدمات سلامت در گروه های بی بضاعت به میزان قابل توجهی کمتر از سایرین است. هدف این مطالعه بررسی ساختار شبکه سیاستگذاری حمایت مالی از گروه های مختلف بی بضاعت در دسترسی به خدمات سلامت در ایران است. روش کار: مطالعه حاضر، یک مطالعه بررسی اسناد سیاستی است که به بررسی اسناد قانونی کشور در حوزه حمایت مالی از افراد بی بضاعت در حوزه سلامت پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران پرداخته است. محقق به جستجوی اسناد در پایگاه های اینترنتی و مراجعه به سازمان ها و نهادهای مرتبط پرداخت. تعداد 86 سند و 204 تکلیف قانونی از اسناد استخراج شد. رویکرد تحلیل شبکه اجتماعی برای تحلیل اسناد قانونی انتخاب شد. ساختار شبکه تکالیف قانونی حمایت مالی از افراد بی بضاعت ترسیم و برای تحلیل وارد نرم افزار UCINET شد. یافته ها: تراکم کلی شبکه 8% است که نشان می دهد انسجام بین نهادها در حوزه پوشش حمایتی گروه های بی بضاعت بسیار ناچیز و همکاری بین آنها ضعیف است. کمیت شاخص مرکزیت شبکه ( 11 %) بیانگر آن است که شبکه در کنترل تعداد بازیگران محدود با موقعیت مرکزی نیست و ارتباطات بین بازیگران توزیع شده است. علی رغم توزیع متوازن ارتباطات بین بازیگران در شبکه، اما دو نقطه برشی دولت و کمیته امداد در این شبکه وجود دارند. نتیجه گیری: لزوم مداخله ای جهت افزایش انسجام و تمرکز وظایف برای جلوگیری از تکه تکه شدن ساختار شبکه شامل تعیین تولیت حمایت و تمرکز فعالیت های حمایتی در آن و جلوگیری از هم پوشانی و تداخل وظایف از یک طرف و جاماندن برخی از گروه ها از طرف دیگر وجود دارد. رویکرد تحلیل شبکه اجتماعی به عنوان روشی کاربردی برای توصیف ساختاری مشکلات حوزه نظام سلامت، سیاستگذاری موثر در جهت بهینه سازی ارتباطات را امکان پذیر می سازد.

کلیدواژه ها:

افراد بی بضاعت ، حمایت مالی ، سلامت ، تحلیل شبکه اجتماعی ، سیاستگذاری