بررسی عوامل موثر بر خودمراقبتی در بیماران تحت درمان آنژیوپلاستی

مقدمه: آنژیوپلاستی از پرکاربردترین روش های مورد استفاده برای بازسازی مجدد عروق در بیماران مبتلا به بیماری های عروق کرونر است. بیماران صحت انجام این رویه نیازمند رعایت خودمراقبتی در تمام طول عمر خود هستند. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر عوامل موثر بر خودمراقبتی در بیماران تحت درمان آنژیوپلاستی بود. روش کار: این مطالعه مقطعی بر روی 200 نفر از بیماران قلبی عروقی تحت درمان آنژیوپلاستی مراجعه کننده به مرکز آموزشی- درمانی قلب شهر بوشهر که در 6 ماهه اول سال 96 تحت عمل آنژیوپلاستی قرار گرفته بودند؛ با استفاده از نمونه گیری غیراحتمالی در دسترس صورت گرفت. مهمترین معیارهای ورود به مطالعه شامل قرار گرفتن در طیف سنی 18 سال و بیشتر، گذشت دست کم یک ماه از زمان انجام آنژیوپلاستی، نداشتن مشکلات شناختی براساس پرونده پزشکی، تمایل به شرکت در پژوهش و عدم اشتغال در مشاغل بهداشتی درمانی و معیار خروج، ناقص تکمیل کردن پرسشنامه بود. ابزار جمع آوری اطلاعات در این پژوهش پرسشنامه محقق ساخته شامل دو بخش عوامل جمعیت شناختی و رفتار خودمراقبتی بود که روایی و پایایی آن مورد سنجش و تایید قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 23 و روش های آمار توصیفی و تحلیلی صورت پذیرفت. یافته ها: براساس نتایج حاصل از مطالعه، میانگین نمره رفتارهای خودمراقبتی در بین سطوح تحصیلات از نظر آماری تفاوت معناداری را نشان داد (p=0.001) . طبق آزمون تعقیبی افرادی که دیپلم داشتند نمره خودمراقبتی بیشتری نسبت به افراد بی سواد و کم سواد داشتند. از نظر شغلی، بیمارانی که بیکار بودند، وضعیت خودمراقبتی ضعیف تری نسبت به بیماران با شغل آزاد داشتند (p=0.03) . براساس آزمون تی تست، میانگین نمره خودمراقبتی بین افرادی که دخانیات مصرف نمی کردند و افرادی که مصرف دخانیات داشتند، تفاوت آماری معناداری وجود داشت. (p=0.008) نتیجه گیری: با توجه به اهمیت خودمراقبتی در این دسته از بیماران و با توجه به اینکه سه عامل سطح سواد، شغل و مصرف دخانیات بر انجام رفتارهای خودمراقبتی موثر بوده است؛ پیشنهاد می گردد، طراحی مطالعات مداخله ای جهت بهبود خودمراقبتی در این دسته از بیماران مورد توجه ویژه قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

خودمراقبتی ، آنژیوپلاستی ، جمعیت شناختی