وضعیت ایمنی سالمندان ساکن در منزل: یک مرور نظام مند

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 557

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

IHSC11_336

تاریخ نمایه سازی: 5 آذر 1397

چکیده مقاله:

مقدمه: افزایش احتمال سقوط از جمله تاثیر گذارترین عوامل در ایمنی افراد سالمند به شمار می آید. این مطالعه مروری با هدف بررسی وضعیت ایمنی افراد سالمند ساکن در منزل انجام شده است. روش کار: در این مطالعه مروری نظام مند، جستجوی الکترونیکی به زبان انگلیسی با کلید واژه های، Safety ,Elderly ,Care at home در بانک های اطلاعاتی، Google scholar ,Pub Med ,Springer انجام شد. در این مطالعه کلیه مقالات منتشرشده بین سال های 2012-2017 در زمینه ایمنی سالمندان در منزل مورد بررسی قرار گرفت. از تعداد 822 مقاله دستیابی شده در نهایت 84 مقاله وارد مطالعه شد. یافته ها: افت فشارخون وضعیتی، اختلالات بینایی، مشکلات اندام های تحتانی، افسردگی، اختلالات شناختی از جمله شایع ترین عوامل خطرزایی هستند که می توانند منجر به سقوط در بین سالمندان شوند، همچنین سقوط این افراد تاثیر بسزایی در سطح ایمنی افراد سالمند دارد که می بایست این مشکلات را پیشگیری و کنترل کرد. جمع آوری و پردازش اطلاعات مربوط به وضعیت سلامتی فرد سالمند و محیط زندگی آن، به کارگیری حسگرهای ردیابی و شناسایی فعالیت های انسان، کنترل و نظارت از راه دور بااستفاده از پلتفرم هایی مانند گوشی موبایل، مانیتورینگ، دستگاه ها و صندلی های الکترونیک برای نقل و انتقال، تخت خواب و پوشیدن ساعت های مچی هوشمند، همگی می توانند از بروز خطرات منجر به سقوط جلوگیری کنند. نتیجه گیری: باتوجه به نتایج فوق لازم است نسبت به شناسایی تمامی عوامل خطرزا و بررسی های دقیق تر در مورد ایمنی فضای فیزیکی و هوشمند سازی فردی ومحیطی سالمندان توجه ویژه ای کرد، هم چنین استفاده از دانش الکترونیکی می تواند موجب ارتقای ایمنی و کیفیت خدمات بهداشتی-درمانی این افراد سالمند ساکن در منزل شود.

نویسندگان

علی سلیمانی نژاد

دانشجوی کارشناسی ارشد سلامت سالمندی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات درمانی شهید بهشتی

حسین کریم نیا

دانشجوی کارشناسی ایمنی صنعتی، دانشکده سلامت، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات درمانی شهید بهشتی

فاطمه قربانی

دانشجوی کارشناسی ارشد اپیدومیولوژی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی ایران