بررسی وضعیت زخم لیشمانیوز پوستی (سالک) در مراجعین به مراکز درمان سالک شهرستان جوین طی سال های 96-1393

مقدمه: بیماری لشمانیوز جلدی (سالک) یکی از مهمترین بیماری های شهرستان جوین بوده و به دلیل ایجاد ضایعات پوستی دارای اهمیت بالایی می باشد؛ مطالعه حاضر جهت بررسی وضعیت این ضایعات پوستی در مراجعین واحدهای درمانی شهرستان صورت گرفته است. روش کار: در مطالعه مقطعی حاضر از اطلاعات تمامی بیماران مراجعه کننده به مراکز درمان سالک شهرستان از سال های 96-1393 که فرم بررسی انفرادی تکمیل گردیده بودند استفاده گردید. اطلاعات فرم های مذکور وارد نرم افزار SPSS24 گردید و مورد تجزیه و تحیل قرار گرفت. یافته ها: در طی سال های مطالعه تعداد 242 نفر جهت درمان مراجعه نموده اند که 84 % دارای زخم مرطوب ترشح دار بوده اند. طول اندازه زخم بطور متوسط 2/81 سانتی متر (1/82±)، میانگین تعداد زخم 2/31 زخم (12-1 زخم) که 51% یک زخم، 19% دو زخم، 13% سه زخم، 6% چهار زخم و بقیه بیش از چهار زخم داشته اند که به طور معنی داری یک زخم بیش تر از سایر موارد بوده است (p<0/001). از نظر محل زخم 33/5% دست، 11/6% پا، 2/9% بازو، 4/1% تنه، 12% ساعد، 2/9 سرو گردن، 11/12 صورت و سایر افراد در چند قسمت از بدن که بیشتر مربوط به دست و پاها و ساعد می باشد را داشته اند که به طور معنی داری دست ها بیشتر از سایر قسمت های بدن آسیب دیده اند. نتیجه گیری: با توجه به اینکه بیشتر زخم ها در نواحی تحتانی بدن و انتهاها می باشد بایستی آموزش جهت پوشاندن و یا استفاده از مواد دور کننده در این قسمت از بدن داده شود. ضمنا با توجه به اینکه میانگین اندازه زخم بالا می باشد بایستی آموزش جهت مراجعه زود هنگام به افراد جامعه داده شود.

کلیدواژه ها:

زخم لیشمانیوز ، زخم سالک ، جوین