آلودگی اندتوکسین در آب آشامیدنی و میزان حذف آن در یک تصفیه خانه متداول آب

زمینه و هدف : شناسایی و توسعه راهکارهای مناسب جهت حذف آلاینده ها از منابع آب به منظور تامین آب آشامیدنی سالم و حفظ بهداشت عمومی امری اجتناب ناپذیر است. حضور انواع آلودگی ها از جمله آلودگی های میکروبی ثانویه و اجزای مضر میکروارگانیسم ها مانند اندوتوکسین، می تواند افت کیفیت منابع آبی را در پی داشته باشد. هدف از این مطالعه ارزیابی غلظت اندوتوکسین در طی فرآیندهای متداول تصفیه آب آشامیدنی در فصل تابستان در یکی از تصفیه خانه های آب تهرانپارس است. مواد و روش ها : نمونه برداری بصورت ماهانه در طی فصل تابستان سال 1394 انجام شد. نمونه ها از آب خام ورودی به تصفیه خانه و همچنین از ورودی و خروجی هر یک از واحدهای تصفیه انجام شد. سنجش غلظت اندوتوکسین با استفاده از روش نقطه پایانی کرموژنیک آزمون لیمولوس آمبوسیت لایست (LAL-Endpoint Chromogenic Limulus Amebocyte Lysate) تعیین شد. نتایج : محدوده غلظت اندوتوکسین در آب خام ورودی تصفیه خانه Eu/ml ؛ 54/55-17/62 و در خروجی از Eu/ml؛ 38/92-13/92 متغیر بود. راندمان کلی تصفیه خانه برای حذف اندوتوکسین کل 34/01 درصد به دست آمد. راندمان بیشترین کاهش اندوتوکسین در طی فرآیندهای انعقاد، زلالسازی و فیلتراسیون شنی (38/16%) رخ داد. نتیجه گیری : با توجه به اینکه در تصفیه خانه آب، فرآیندهای تصفیه مرتبط با حذف مواد ذره ای ( انعقاد، زلال سازی و فیلتراسیون شنی)، حذف موثرتر اندوتوکسین را نشان دادند، بنابراین در تصفیه خانه های معمول با حذف موثرتر و کاراتر ذرات بزرگ می توان به میزان بالاتری از حذف اندوتوکسین دست یافت. همچنین با وجود فرآیندهای غیر فعال سازی میکروبی کارامد مثل کلرزنی متداول، این فرآیندها قادر به حذف موثر اندوتوکسین نیستند و حتی ممکن است باعث افزایش آن شوند. با توجه به راندمان به دست آمده برای حذف اندوتوکسین، می توان نتیجه گرفت همچنان خطر حضور اندوتوکسین در آب وجود دارد. بنابراین پیامدهای این مواد بر محیط زیست و سلامت انسان باید مورد بررسی بیشتر قرار گرفته و راهکارهای حذف موثرتری اندیشیده شود.

کلیدواژه ها:

اندوتوکسین ، فرآیندهای تصفیه آب ، آزمون LAL ، آب آشامیدنی سالم