مدل سازی ریسک فاکتورهای شغلی در بروز اختلالات اسکلتی عضلانی در پرستاران

زمینه و هدف : اختلالات اسکلتی عضلانی یکی از شایع ترین بیماری های شغلی در کارکنان بیمارستان می باشد. از جمله عواملی که بر روی بروز اختلالات اسکلتی عضلانی موثر است می توان به استرس و رضایت شغلی و پوسچرهای نامناسب اشاره نمود. با توجه به نقش کلیدی کادر پرستاری بیمارستان ها در ارایه خدمات بهداشتی، این مطالعه با هدف بررسی ارتباط بین میزان استرس و رضایت شغلی با اختلالات اسکلتی عضلانی در پرستاران انجام شده است. مواد و روش ها : این مطالعه از نوع توصیفی_تحلیلی در سال 1396 بر روی 90 نفر از پرستاران شاغل در یکی از بیمارستان های تهران انجام شده است. جهت جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه ای شامل اطلاعات دموگرافیک و اطلاعات شغلی در خصوص اختلالات اسکلتی عضلانی، رضایت و استرس کاری استفاده شد. نتایج : فعالیت های فیزیکی زیاد منجر به اتخاذ پوسچرهای نامناسب و تکراری در پرستاران می شود که یکی از عوامل مهم در ایجاد استرس شغلی در پرستاران میباشد. جهت کاهش استرس وارده به کارکنان بایستی به افراد در خصوص اتخاذ پوسچر صحیح کاری آموزش و آگاهی های لازم داده شود. نتیجه گیری : فعالیت های فیزیکی زیاد منجر به اتخاذ پوسچرهای نامناسب و تکراری در پرستاران می شود که یکی از عوامل مهم در ایجاد استرس شغلی در پرستاران می باشد. جهت کاهش استرس وارده به کارکنان بایستی به افراد در خصوص اتخاذ پوسچر صحیح کاری آموزش و آگاهی های لازم داده شود.

کلیدواژه ها:

اختلالات اسکلتی عضلانی ، استرس شغلی ، رضایت شغلی ، پرستاران