بررسی شیوع اختلالات اسکلتی- عضلانی در کوهنوردان یکی از گروه های کوهنوردی تهران با استفاده از پرسشنامه نوردیک

زمینه و هدف : یکی از عمده ترین علل ناتوانی در بسیاری از کشورها، اختلالات اسکلتی- عضلانی است که سالانه بار اقتصادی قابل توجهی را به خود اختصاص می دهد. با توجه به اینکه ورزشکاران به خصوص کوهنوردان دارای فعالیت هایی هستند که بیشتر در معرض این اختلالات قرار دارند و تاکنون مطالعات در زمینه بررسی شیوع این اختلالات انجام نشده است برآن شدیم تا مطالعه ای به منظور تعیین میزان شیوع اختلالات اسکلتی عضلانی در نواحی گوناگون بدن، ارزیابی ارگونومیک فعالیت ها و فاکتورهای موثر در بروز آنها در بین کوهنوردان یکی از گروه های کوهنوردی تهران انجام دهیم. مواد و روش ها : مطالعه حاضر به صورت توصیفی تحلیلی و در سال 1396 انجام شد. در این مطالعه 86 نفر از کوهنوردان یکی از گروه های کوهنوردی شهر تهران به روش نمونه گیری ساده (در دسترس) انتخاب شدند. به منظور تعیین میزان شیوع اختلالات در اندام های گوناگون بدن از پرسشنامه نوردیک استفاده شد. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 22 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج : براساس نتایج، 56 نفر ( 65.1 ٪) از شرکت کنندگان در مطالعه مرد و 30 نفر ( 34.9 ٪) خانم، میانگین سنی شرکت کنندگان 33.86 ( انحراف معیار= 8.34 ) سال و میانگین سابقه کوهنوردی آنها 8.30 ( انحراف استاندارد 8.05 سال) بود، بعد از بررسی نتایج شیوع اختلالات اسکلتی- عضلانی در زانو 48.8 ٪، در ناحیه کمر 43 ٪ و گردن 32.6 درصد بدست آمد. نتیجه گیری : شیوع اختلالات در کوهنوردان در نواحی زانو و کمر بالا است. با توجه به این موضوع، اجرای برنامه های مداخله ای ارگونومی ضروری به نظر میرسد. آموزش و آگاه کردن کوهنوردان از اصول ارگونومی، نحوه چینش وسایل در کوله پشتی برای کاهش فشار وارده بر ستون فقرات، انجام حرکات نرمشی قبل از شروع به فعالیت، استفاده از تجهیزات استاندارد مانند کوله پشتی مناسب، کفش استاندارد کوهنوردی و باتوم مناسب را می توان از اجزای برنامه مداخله ای در کاهش این آسیب ها دانست.

کلیدواژه ها:

اختلالات اسکلتی- عضلانی ، کوهنوردی ، پرسشنامه نوردیک