سنجش و ارزیابی آلودگی صوتی ناشی از حمل و نقل درون شهری در محوطه ی اطراف بیمارستان های منتخب شهر تبریز

زمینه و هدف : بیمارستان به عنوان محیط ارایه ی خدمات درمانی، تحت تاثیر منابع تولید آلودگی صوتی قرار دارد. این مسیله می تواند از جنبه های بهداشتی و آسایشی بر بیماران و کارکنان تاثیرات منفی داشته باشد. لذا این مطالعه به بررسی میزان آلودگی صوتی و طراحی مانع صوتی با مشخصات مناسب برای کاهش صدای ناشی از حمل و نقل وسایل نقلیه با استفاده از نرم افزار TNM ، در اطراف بیمارستان های منتخب شهر تبریز انجام شد. مواد و روش ها : این مطالعه توصیفی - مقطعی در سه ماهه ی اول (فصل بهار) در سال 1397 در چهار بیمارستان منتخب دولتی شهر تبریز در بخش های اورژانس، اتاق عمل و بخش مراقبت های ویژه بصورت تصادفی جهت سنجش و ارزیابی آلودگی صوتی در داخل بیمارستان و محوطه ی اطراف بیمارستان ها در دو نوبت صبح و بعدازظهر در طول ده روز انجام شد. صداسنج آنالیزور دار استفاده شده در این پژوهش مدل TES 1356 بود که قبل از هر اندازه گیری، کالیبره بودن آن کنترل شد. فاکتورهای اصلی اندازه گیری شده عبارت بودند از : max(db) SPL ، min(db)PLS ، Aeq(db)L . برای ارزیابی آلودگی صوتی محوطه ی اطراف بیمارستان ها، دو بیمارستان انتخاب شد، سپس با استفاده از صدا سنج در نقاطی انتخابی اندازه گیری صورت گرفت. سپس با نرم افزار TNM محاسبات و مدل های مورد نظر برای طراحی مانع های صوتی، جهت رسیدن به کاهش صدای مورد نظر محاسبه گردید. یافته ها : نتایج حاصل از مدلسازی صوتی نشان داد که با استفاده از موانع صوتی با مشخصات مناسب، شاهد کاهش آلودگی صوتی به میزان 6 الی 24 دسی بل خواهیم بود. در کل پس از مقایسه نتایج صدا سنجی با استاندارد ( تراز معادل صوتی 30 سی دسی بل)، وجود آلودگی صوتی در بیمارستان های منتخب کاملا مشهود بود. نتیجه گیری : ترافیک شهری عامل اصلی آلودگی هوا، تصادفات و آلودگی صوتی است. بنابراین پیشنهاد می شود کنترل های مهندسی و مدیریتی متناسب در بیمارستان ها، جهت کاهش آلودگی صوتی انجام شود.

کلیدواژه ها:

آلودگی صوتی ، حمل و نقل دورن شهری ، مدل TNM ، بیمارستان