بررسی شاخص های مهندسی بهداشت حرفه ای در کارگاه های زیر بیست نفر ملک شهر اصفهان در سال 1396

زمینه و هدف: امروزه توجه مهندسین بهداشت حرفه ای به رفع مسایل بهداشتی و کنترل عوامل زیان آور بیش از پیش معطوف گشته است و آنها در تلاش برای کاهش صدمات شغلی هستند. کارگاه های کوچک در معرض خطرات بیشتری هستند و نیاز به مراقبت افزون تری دارند. در استان اصفهان 18000 کارگاه شناسایی شده وجود دارد که تقریبا 97.6 % آنها را کارگاه های زیر بیست نفر شاغل تشکیل می دهند. هدف از این مطالعه بررسی وضعیت کارگاه ها از حیث مواجه شغلی با عوامل زیان آور فیزیکی، شیمیایی، بیولوژیکی و ارگونومیکی است. مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی مقطعی در سال 1396 از بین کارگاه های شناسایی شده در ملک شهر اصفهان انجام شد که حدود 70% کارگاه ها که بالغ بر 1200 کارگاه کوچک زیر بیست نفر است توسط بازرسان با استفاده از چک لیست بازرسی طبق فرمت مصوب وزارت بهداشت بازدید گردید. برای گرد آوری داده ها از آمار و گزارشات بازرسان استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها به کمک نرم افزارهای Excel و Spss انجام شد. نتایج: یافته ها نشان داد که 70.18 % شاغلین در معرض عوامل شیمیایی محیط کار بودند و 55.90 % دارای وضعیت نامناسب بدنی حین انجام کار بودند و 30.05 % در معرض سر و صدای بالاتر از حد مجاز قرار داشتند. 6.2 % از شاغلین در معرض ارتعاش، 6.27 % در معرض روشنایی نامناسب محیط کار، 21.3 % در معرض پرتوهای زیان آور IR و 2.2UV % در مواجهه با استرس حرارتی، 2.06 % در معرض عوامل بیولوژیکی زیان آور محیط کار، 2.39 % استفاده از ابزار کار نامناسب و 36.41 % حمل بار بیش از حد مجاز داشتند. نتیجه گیری: دو عامل زیان آور مطرح در اکثر کارگاه های کوچک شامل عوامل زیان آور شیمیایی و ارگونومیکی بودند. علاوه بر این برنامه ریزی جهت توانمند سازی شاغلین از طریق آموزش، مشاوره، بهبود تسهیلات محیط کار، اندازه گیری عوامل زیان آور و اصلاح چک لیست های بازرسی، راه اندازی آموزشگاه ها و ارایه خدمات بهداشتی فراگیر و غیره از جمله مواردی هستند که نیاز به توجه بیشتری دارند.

کلیدواژه ها:

عوامل زیان آور ، مواجهه شغلی ، آموزش ، شاخص ها