حکمرانی خیریه در ایران: نگاشت نهادی- کارکردی تنظیم گری

با توسعه مشارکت مردم در مسایل اجتماعی و افزایش تعداد خیریه های فعال، لزوم ایجاد ساز وکارهای مشخص برای ساماندهی این نهادها در درون کشورها و تعامل با آنها اهمیت ویژه ای یافته است. از این رو بسیاری از کشورها تلاش نموده اند با ایجاد قوانین، سازوکارها و نهادهای مختلف علاوه بر توسعه این سازمان های مردمی، بتوانند آنها را در راستای اولویت های کشور خود جهت دهی نموده و نظام هماهنگی را در این بخش ایجاد نمایند. در این پژوهش از طریق مطالعات کتابخانه ای به مرور ادبیات حکمرانی پرداخته و مدلی برای دسته بندی کارکردهای حکمرانی مربوط به حوزه ی امر خیر تهیه شده است. بر اساس این دسته بندی، کارکرد تنظیم گری مورد توجه قرار گرفته و زیرکارکردهای آن نیز تبیین گردیده است. در این میان به منظور ترسیم نگاشت نهادی بازیگران تنظیمگر کشور ایران با توجه به نقص اطلاعات مدون موجود علاوه بر بررسی قوانین، اسناد و مقررات بالادستی نظام خیریه، مصاحبه هایی با خبرگان و مسیولین سابق و فعلی سازمان های مربوط در حوزه امر خیر صورت گرفت و نتایج تحقیق در اختیار گروه های خبرگان قرار گرفته تا اصلاحات لازم صورت پذیرد. از این رو این تحقیق با تبیین وضعیت تنظیمگری در کشور ایران و بررسی مشکلات موجود در این بخش تلاش نموده است پیشنهادات کاربردی را با الگوبرداری و بومی سازی نظام خیریه بریتانیا ارایه نماید.