مطالعه تجزیه زیستی استامینوفن موجود در آب آلوده در بیوراکتور بسترثابت با جریان روبه بالا

امروزه دسترسی به آب آشامیدنی سالم برای حفظ بهداشت و سلامت انسان ضروری است. با پیشرفت صنایع و افزایش جمعیت، آلاینده های شیمیایی نوپدیدی از جمله ترکیبات دارویی وارد منابع آب های طبیعی شده اند که تصفیه آنها ضروری به نظر می رسد. لذا در این مطالعه به بررسی حذف ترکیب دارویی استامینوفن با استفاده از روش تجزیه زیستی آنزیمی در بیوراکتور بستر ثابت با جریان روبه بالا، از منابع آب پرداخته شده است. این مطالعه با استفاده از فاضلاب سنتتیک حاوی استامینوفن در مقیاس آزمایشگاهی انجام شد. راکتور بستر ثابت با جریان روبه بالا (UFBR) طراحی، ساخت و راه اندازی شد. مراحل مختلف آزمایش شامل خودهی و غنی سازی باکتری های تجزیه کننده استامینوفن و اثر غلظت های مختلف پراکسیدهیدروژن (mM0-16) بر کارایی راکتور UFBR مورد بررسی قرار گرفت. در طول آزمایشات غلظت باقیمانده استامینوفن با استفاده از دستگاه HPLC سنجیده شد. همچنین مقدار pH در تمامی مراحل کنترل و در حدود 7 تنظیم می شد. مرحله خودهی و غنی سازی در مدت زمان 76 روز انجام شد. مقدار دوز بهینه پراکسیدهیدروژن 14 میلی مول به ازای هر mg/L 100 استامینوفن حاصل شد. بیوراکتور حذف کامل استامینوفن در غلظت های مطالعه شده را بدست داد. بر اساس نتایج بدست آمده مشخص شد که روش تجزیه زیستی آنزیمی در بیوراکتور بستر ثابت با جریان روبه بالا یک روش مناسب و کارآمد جهت حذف استامینوفن از آب آلوده می باشد.

کلیدواژه ها:

ترکیبات دارویی ، استامینوفن ، تجزیه زیستی آنزیمی ، تولید در محل آنزیم ، UFBR