مطالعه تجزیه پذیری زیستی آنزیمی بیس فنل آ در سامانه راکتور ناپیوسته متوالی

امروزه شاهد رها سازی ترکیبات آلی سمی شامل ترکیبات مختل کننده غدد درون ریز (EDCs) به محیط های پذیرنده هستیم. بیس فنل آ (BPA) یکی از انواع ترکیبات شیمیایی مختل کننده غدد درون ریز است که به صورت وسیع برای تولید رزین های اپوکسی و پلی کربناته استفاده می شود. هدف این مطالعه بررسی تجزیه پذیری زیستی آنزیمی BPA در راکتور SBR است. این مطالعه از نوع تجربی و در مقیاس آزمایشگاهی با استفاده از فاضلاب ساختگی حاوی BPA انجام شده است.. پس از طراحی و ساخت سامانه SBR ، مراحل مختلف آزمایش صورت گرفت. در این مطالعه سه مرحله خودهی و غنی سازی باکتری تجزیه کننده BPA، اثر غلظت H2O2 بر فرایند (mM 15 - 0) و اثر غلظت اولیه BPA(mg/L 20-100) بر کارایی راکتورSBR بررسی شد. برای تعیین غلظت BPA از دستگاه HPLC استفاده شد. خودهی و غنی سازی در مدت زمان 25 روز صورت گرفت. مقدار بهینه H2O2 ، mM 5/7 به ازای mg/l 20بیس فنل آ بدست آمد. تجزیه کامل بیس فنل آ در غلظت های مشاهده شده بدست آمد. با افزایش غلظت بیس فنل آ، زمان لازم برای تجزیه کامل آن نیز افزایش یافت. براساس مطالعه انجام شده، BPA توسط آنزیم پراکسیداز تولید شده در محل به طور کامل تجزیه شد. بنابراین می توان از روش حذف زیستی آنزیمی با تولید آنزیم در محل به عنوان یک روش نوین و موثر در جهت حذف ترکیبات استروژنی بکار برد.

کلیدواژه ها:

ترکیبات مختل کننده غدد درون ریز ، بیس فنل آ ، SBR ، آنزیم پراکسیداز