تاثیر آموزش ایماگوتراپی (تصویرسازی ارتباطی) بر افزایش میل جنسی زنان مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر کرمان

مقدمه: فعالیت جنسی، بخش مهمی از کیفیت زندگی فرد است و بهطور خاص با کیفیت کارکرد و بهداشت روانی فرد در ارتباط است. باورهای اولیه در مورد رابطهی جنسی اغلب در رفتار و نقشهای عاطفی ادامه پیدا میکند. کممیلی یا بیمیلی جنسی یکی از رایجترین اختلالات جنسی در خانمها است که با کمبود یا فقدان افکار و رویاپردازیهای جنسی و یا فعالیت جنسی بطور دایمی یا موقتی همراه است که منجر به آزردگی و مشکلات بینفردی میشود. این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی رویکرد تصویرسازی ارتباطی بر بیمیلی جنسی زنان متاهل انجام شد. روش: پژوهش حاضر از نوع تحقیق نیمه آزمایشی بود. جامعه آماری شامل کلیه زنان متاهل دارای مشکلات کممیلی جنسی بود که در طول پاییز سال 1396به مراکز مشاوره شهر کرمان مراجعه کرده بودند. نمونه پژوهش 16 نفر از زنان متاهل دارای اختلال در کارکرد جنسی بود که به طور تصادفی در دو گروه آزمایش 8) نفر) و گروه کنترل 8) نفر) جایگزین شدند. زنان گروه آزمایش به صورت هفتگی به مدت 8 جلسه 90 دقیقهای تحت آموزش زوج درمانی تصویرسازی ارتباطی قرار گرفتند. ابزار پژوهش شاخص عملکرد جنسی در زنان بود که در دو نوبت پیش آزمون و پس آزمون در هر دو گروه استفاده شد. جهت تحلیل داده ها از روش تحلیل کوواریانس استفاده شد. نتایج: یافته های بدست آمده از تحلیل داده ها نشان داد که آموزش تصویرسازی ارتباطی بر بهبود بیمیلی جنسی زنان موثر بود. نتیجهگیری: با توجه به دستاوردهای این پژوهش میتوان نتیجه گرفت که آموزش تصویر سازی ارتباطی میتواند باعث بهبودی نسبی بیمیلی جنسی زنان متاهل شود.

کلیدواژه ها:

تصویرسازی ارتباطی ، بیمیلی جنسی ، زنان متاهل