بررسی جبران خسارت معنوی از منظر فقه و حقوق اسلامی

در دنیای امروز همواره هدف از توجه به رشته ی حقوق ایجاد نظم و جلوگیری از تجاوز افراد به حریمدیگران و ایجاد عدالت بوده و همچنین دو بعدی بودن ذات انسان ایجاب می کند که هر دو بعد مادی ومعنوی آن در دایره شمول اهداف حقوق جای گیرند ، لیکن حقوق مدنی صرفا به بعد مادی پرداخته و نیلبه اهداف حقوق را در این بعد قابل تحقق میداند . خسارت معنوی هر گونه تعارضی است که موجب هتکحرمت ، حیثیت ، آبرو ، لطمه به اعتبار فردی و اجتماعی و یا صدمات روحی و عاطفی اشخاص گردد. لذاعقل حکم می کند با توجه به ضرورت انتباه حرمت و کرامت انسان ، همانطور که متجاوز به جنبه مادی انسانسزاوار مجازات و جبران خسارت است ، متعارض به جنبه معنوی انسان نیز باید در صدد جبران خسارتبرآید. اما از آنجاییکه خسارت معنوی موضوع پرچالش و پیچیده ای است و حدود و ثغور آن را پیمانه ایوجود ندارد، در مواردی که شخصی با زیان رساندن به شخص دیگر، علاوی بر وی، خساراتی عاطفی بردیگران نیز متحمل می سازد ، مبنای جبران با مشکل رو به رو می شود، لذا در این پژوهش سعی شده باتمسک به منابع فقهی، وقانون مدنی و ایین دادرسی مدنی و رویه قضایی و همچنین قوانین دیگر کشور هاو تاثیر آن بر صلح و دیپلماسی به این مشکلات و فرضیه های احتمالی پاسخهای راه گشا و سازنده داده شود.

کلیدواژه ها:

فقه و حقوق اسلامی ، جبران خسارت معنوی ، ایجاد عدالت ، صلح و دیپلماسی