ساخت و مشخصه یابی نانو حامل حاوی عصاره ی آویشن با قابلیت رهایش پیوسته دارو، جهت کاربردهای آنتی باکتریال

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 514

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

NBTCONF01_045

تاریخ نمایه سازی: 20 آبان 1397

چکیده مقاله:

یکی از مشکلات عمده و بسیار مهم در ایمپلنتها عفونت است. باوجود تجویز آنتی بیوتیک ها به روش های رایج پس از ایمپلنت گذاری باز هم در بسیاری از موارد باکتریها در محل ایمپلنت در بدن رشد کرده و سبب عفونت موضعی و سپس سیستمیک میشود. در تجویز آنتی بیوتیک به صورت سیستمیک پس از ایمپلنت گذاری نیز، مقدار محدودی از دارو به موضع رسیده و نیازمند تجویز پیوسته است. بنابراین استفاده از حامل های دارویی که در محل ایمپلنت قرار گرفته و دارو را به تدریج آزاد کند، راه حل بسیار مناسبی برای مشکلات ذکر شده میباشد. در این پژوهش، به طراحی و ساخت نانو حامل نیوزومی به منظور رهایش داروی تیمول، عصاره آویشن با خواص آنتی باکتریال، پرداخته شده است. ابتدا نیوزومهای حاوی دارو به روش هیدراسیون فیلم نازک سنتز شدند. اشکال و اندازه ی این نانو حامل ها به ترتیب توسط میکروسکوپ الکترونی و دستگاه تفرق دینامیکی نور بررسی شد. پس از آن درصد بارگذاری و درصد رهایش دارو از نیوزوم در محیط PBS در بازه زمانی 168 ساعت اندازه گیری شده و پروفایل رهایش مورد بررسی قرار گرفت. نتایج میکروسکوپ الکترونی نشان داد که سامانه نیوزومی دارای شکل مناسب کروی هستند. نتایج بررسی تفرق دینامیکی نور نشان داد که متوسط اندازه نانو حامل ها 351٫87 نانومتر می باشد. مقدار بارگذاری دارو در نانو حامل سنتز شده 7 . 53 بود. بررسی پروفایل رهایش در محیط PBS نشان داد 30 درصد از داروی بارگذاری شده از نانونیوزومها در هفته ی اول رهایش یافت. نتایج این پژوهش حاکی از این است که استفاده از سامانه نیوزومی رهایش کنترل شده تیمول می تواند با فراهم آوری رهایش پیوسته، سبب افزایش تاثیر آنتی باکتریال این دارو در کاربردهای نیازمند آنتی باکتریال مانند زخم پوش ها دارد.

نویسندگان

راضیه نجف لو

کارشناسی مهندسی پزشکی- بیومتریال، دانشکده مهندسی پزشکی، صنعتی امیرکبیر، تهران، ایران

رعنا ایمانی

استادیار گروه مهندسی بافت، دانشکده مهندسی پزشکی، دانشگاه صنعتی امیرکبیر، تهران، ایران

مهلا بهیاری

دانشجوی کارشناسی ارشد گروه بیومتریال، دانشکده مهندسی پزشکی، دانشگاه صنعتی امیرکبیر، تهران، ایران