مسیولیت داوران در جریان رسیدگی

داوری بدون حدی از مداخله دادگاه نمی تواند به حیات خود ادامه دهد. اما، این دخالت باید مرزبندی و تحدید شود وگرنه ممکن است به ابرازی جهت دوری از هدف ارجاع امر به داوری مبدل شود. در این راستا، حداقل مداخله دادگاه در اجرای رای داوری و هنگامی که طرف بازنده از اجرای داوطلبانه آن امتناع می نماید ضرورت می یابد. دخالت دادگاه ها در امر داوری میتواند قبل ازجریان داوری، در جریان داوری و یا حتی پس از صدور رای داور باشد. در هر مرحله، این دخالت که ممکن است نظارتی یا مساعدتی باشد بخش مهمی از رسیدگی دادگاه ها را درفرایند داوری تشکیل می دهد. این مقاله در فصل اول مسیولیت داوران در جریان رسیدگی را بیان می کند و مسیولیت کیفری و انتظامی و از این دست از موارد را مطرح می نماید و در فصل دوم نیز آثار اعتراض به رای داوری را بیان می نماید.نتیجه این مقاله این است که از آن جایی که داورها اختیارات دادرسان را ندارند از این صلاحیت برای رسیدگی به اختلافات و جرایم دادرسان برخوردار نیستند و همواره در معرض این گونه جرایم قرار نمی گیرند و همچنین مطابق اصل 171 قانون اساسی ما نمی توانیم قضات را از مسیولیت مدنی مبرا بدانیم

کلیدواژه ها:

مسیولیت ، داوری ، دیوان ، کیفری ، قانون