بررسی کارآمدی، نواقص و خلاء های موجود قانون مجازات 92 در تعیین مسیولیت کیفری بالغین کمتر از 18سال

سن مسیولیت کیفری اطفال یکی از چالش برانگیزترین مباحث حقوقی مربوط به حقوق کودک در ایران است، این امر بدان دلیل است که از یک سو با توجه به حاکمیت مقررات و قواعد شرعی بر قوانین موضوعه و تبعیت قانونگذار ایرانی از نظریه مشهور فقهای شیعه در تدوین و تصویب قوانین موضوعه، تعیین سن خاصی بعنوان سن بلوغ شرعی، مبنای شناسایی مسیولیت کیفری برای اطفال بزهکار گردیده است ، که به نظر نمی رسد با واقعیت بلوغ اطفال از نظر جسمی و روحی روانی اطفال تطابق داشته باشد.در بررسی قانون مجازات اسلامی همواره خطاب یا امر و نهی قانونگذار متوجه کسانی است که دستورهای اورامی فهمند وقدرت به اجابت آن را دارند، به همین دلیل افراد نابالغ و مجانین چون نیک و بد افعال خود رادرک نمی کنند مسیولیت کیفری ندارند. لذا قانونگذار در قانون مجازات اسلامی ذیل ماده 120 مقرر نموده که: هرگاه وقوع جرم یا برخی از شرایط آن ویا هریک از شرایط مسیولیت کیفری مورد شبهه قرار گیرد و دلیلی برنفی آن نباشد حسب مورد جرم یا شرط مذکور ثابت نمی شود. در همین راستا مقاله حاضر با استفاده از شیوه تبینی تحلیلی و با هدف واکاوی قانون مجازات 92 در تعیین مسیولیت کیفری بالغین کمتر از 18سال ضمن بررسی مواد قانونی مربوط به موضوع و خلاء های موجود در قانونگذاری، تدوین و نگارش شده است.

کلیدواژه ها:

عاقل ، بالغ ، صبی ، مسیولیت کیفری