پیشگیری از بزه دیدگی افرادسالمندو ناتوان در سیاست جنایی اجرایی ایران

بزه دیده یکی ازارکان مهم پدیده مجرمانه است که متاسفانه تاکنون درپژوهشهای جرم شناسی و سیاست جنایی جوامع موقعیت واقعی و تعیین کننده خود را نیافته است صاحبنظران مسایل حقوق جزا و جرم شناسی بیشترین تلاش خود را برعناصری چون جرم مجرم و مجازات متمرکز نموده اند درنتیجه قربانی جرم که اغلب دروقوع جرم نقش موثری ایفا می کند ازنظر دورمانده است با ظهور بزده دیده شناسی درده ه های اخیر گامهای موثری به منظور مطالعه علمی بزه دیدگاه و شناسایی ویژگی و عملکرد آنان درارتکاب جرم برداشته شده و به سبب تاثیر گذاری انگیزه هایا خلاقی و مذهبی چشم انداز جدیدی تحت عنوان حمایت ازبزه دیده فراروی بزه دیده شناسان قرارگرفته است ازانجا که عنوان این مقاله پیشگیری ازبزه دیدگی مکررسالمندان بزه دیده در یاست جنایی اجرایی ایران است باید اذعان داشت که حمایت و پیشگیری ازبزه دیدگی مکررسالمندان زمانی مطرح می شود که این اقشار، بزه دیده جرایم واقع شوند اهمیت حمایت مخصوصا حمایت کیفری ازاین افراد زمانی آشکار میشود که بدانیم براساس یافته های علم بزه دیده شناسی بزه دیدگان اغلب معلول عوامل گوناگونی چون ضعف جسمی عدم تعادل روحی روانی فقدان موقعیت اجتماعی و عدم مراقبت های محیطی می باشد بنابراین احتمال بزه دیدگی برخی ازافراد به لحاظ ویژگیهای خاصی که دارند بیش ازسایرین است به همین دلیل این گروه ازبزه دیدگان را بزده دیدگان مستعد بالقوه و آسیب پذیر می نامند.

کلیدواژه ها:

بزه دیدگی مکرر ، پیشگیری ، سالمندان ، سیاست جنایی