مرغان عطار بر فراز مسجد ایرانی فهم معناشناختی مضامین عرفانی مسجد ایرانی به تلمیح از هفت شهر عشق عطار نیشابوری

پژوهش حاضر با هدف بررسی نشانه های معناشناختی معماری ایرانی-اسلامی ، مضامین عرفانی مسجد ایرانی را در قالب آرمانشهری تلمیحی (شهر عشق عطار نیشابوری) تفسیر مینماید. مقاله حاضر با این تصور که عرفای ایرانی در روزگاری بر رابطه و تعامل ماهیت حقیقت و شعر، واقف بوده و با بکارگیری این اصل، مفاهیم عرفانی را به رمز در مظاهر متنوع فرهنگی، گاه در قالب شعری عرفانی و گاه در قالب بنایی معماری متجلی نمودهاند، میکوشد تا از طریق بازخوانی این مفاهیم، در دو نمونهمتفاوت از مظاهر فرهنگی، حقیقت موجود و واحد در هر یک را به یکدیگر پیوند دهد. در این راستا، مسجد ایرانی که به عنوان روح معماری ایران یکی از عالی ترین مراتب زبان پر رمز و راز عرفانی را در حوزه معناشناختی معماری ایرانی-اسلامی بروز داده، از یک طرف و داستان منظوم هفت وادی شهر عشق عطار به عنوان یکی از شاخصترین محملهای تمثیلی-عرفانی از طرف دیگر انتخاب گردید تا در مقایسهای تطبیقی، مفاهیم حکمی و موکد در هر یک نشان دهد که چگونه، معانی و مفاهیم نهفته در بطن هر کدام از صور کالبدی مسجد ایرانی با روح عرفانی موجود در آرمانشهر عطار، در پیوند است. روش تحقیق این پژوهش کتابخانهای و شیوهی جمع آوری داده ها مرور متون، منابع و انتخاب مفاهیم است. در بخش تحلیل5 داده ها، در مقایسه ای تطبیقی مفاهیم منتخب بسط و نتیجه گیری شده اند.

کلیدواژه ها:

ماهیت حقیقت ، آرمانشهر عطار ، مسجد ایرانی ، سیمرغ ، پویسیس